Jednak dzięki za zajrzenie
pozdrawiam!

Troy, jak możesz?!

Ligian pisze:

Heh litości......

Może być dekapitacja?

po śmierci historii
Ty, poetko
zajmiesz się posthistorią

będziesz powtarzać rytmy przyrody
drżenie gołębich głów i sztywność łodyg
Zjesz wszystkie góry

stań na dachu czasu pluj na biografię
Ty, poetko wywierć dziurę i rzuć oko
lub linę-

bo tu niemanieba

Masz rację z tą interpunkcją, przyznam że z przyzwyczajenia ją umieściłem, a później zapomniałem coś wykombinować.
Dziękuję bardzo za czas poświęcony i pozdrawiam serdecznie!

Przy biurku, ot tak.
Po prostu wyobraźnia pracuje.

PS sądziłem, że już jest jesień.

Nic konkretnego. Może po prostu jesień. Przepraszam, ale jest to prawda.
Pozdrawiam serdecznie!

ty, Mnie

Przepraszam, że tak krótko ale nadmienię tylko, że bardzo spodobał mi się tytuł.
(użycie liter)

nie tyle co żyję, a
nieumieram. po prostu
nie mam czasu na podróże

z aborcją w tle. syn uciekł
zanim jego język odkrył kształt
zębów. przed śmiercią milczał

coś o innych dzieciach.
spałem niby
nie słyszałem.

teraz łóżka na oddziale
zrywają się ze snu.

Troy, to tak jakby wiersz pisany jednym tchem.
Czy to prawda?

balkon stracił na wadze-
nie dźwiga już wieżowca
ptak filigranowy. podobno

wszystkie uleciały na front, bój
boi się spokoju- nie wie czy wrócą.
składam emocji kondolencje.

ostatnich pochowa tornado
do kieszeni powietrznych-
zawiśniemy jak ten balkon.

Bo to dziełko, pod którym podpisuje się nastolatek.

ali pisze:

A dlaczego „poniekąd”? Tworzymy i już

Czepiasz się niepotrzebnie.

julia jaz pisze:

Nigdy nie utożsamiam sie z peelem w wierszu

?
Przecież jest to spowiedź peela. Nie miałem innego zdania.