Jak tu kiedyś zaglądałam, to link nie chciał mi się otworzyć, a dzisiaj o dziwo, otworzył się. Ładny obraz i ciekawą stworzyłeś ekfrazę do tego obrazu.
Pozdrawiam

Jak piszesz na początku wersów dużą literą, to nie stawiaj przecinków na końcu każdego wersu, bo to bez sensu. Znowu archaizmy, które wcale tutaj nie pasują, bo nie opisują starożytnych czasów, gdy tak się mówiło. skalema, nie wiem, co to jest? Za dużo powtórzeń, które są nie do zniesienia. Właścici...

Nie szkodzi. Wciąż zachłystuję się myślą o kolejnym spotkaniu, bo przecież wiem, że jestem tym, na kogo czeka. Muszę tylko przestać być niewidzialny. Bohater czeka na swoją miłość i wierzy, że kiedyś się doczeka, że znajdzie drugą połówkę, tylko musi się bardziej postarać. Ładna miniatura. Lubię ta...

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu, tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam serdecznie i jak zwykle, czekam na cdn., dodam, że nie tylko ja czekam.

Jaka róża, taki cierń, śpiewała Edyta Geppert.

kolce kaleczą palce
to dobrze
zapominam że tęsknota
narywa jak kość
nadżarta reumatyzmem


- Tęsknota za czymś lub kimś, kto dawno temu zranił, jest niwelowana przez nowy ból, ale czy jeden ból, może zabić ten dawny?

Bardzo ciekawy wiersz.

Wyczytałam, że Zakłady Zamech w Elblągu budują stutysięcznik - wieżowiec, a nie statek.
Może autorka wyjaśni nam o czym i dlaczego to napisała, czyżby była na wyciecze w Elblągu?

Jesteś dobra w te klocki - mam tu na myśli ogólne pisanie, ale w vilanelli, nikt Cię nie dogoni, przynajmniej na Piszemy. daj silną rękę prowadź po nocach bądź mi Księżycem żongluj gwiazdami magicznie zmienię wyroki Boga i rajskie chwile do życia dodam a ty przestaniesz mnie wreszcie ranić patrz jes...

osioł ciężko pracował
a mówili - leniwiec
odmawiał posłuszeństwa
mówili - uparty

a on miał dość chodzenia
w cieniu konia

Znowu u Ciebie powiało smutkiem, tęsknotą, ale ...

być może pójdę raz arterią
która nie wiedzie na manowce
i choćbym nawet poszedł w ciemno
wierzę że gdzieś na pewno dotrę

- jest tu również nadzieja na "niepogodę".

Sam kosmos jest dla mnie za daleko, nie ogarniam go... Nie wpadłabym na pomysł napisania drabble, żeby uświetnić Dzień Kosmosu.
Grażynki pralnia, jest dla mnie bliższa, choć taka gorączka w pralni? - nie, raczej w piekle.

Ładnie zabawiasz nas zagadkami

Dzięki, że zaakceptowałaś moją sugestię, ale może ktoś podsunie Tobie inny tytuł, który będzie bardziej adekwatny do treści, a może sama wpadniesz na coś innego.

Świat gdzieś poza nami,
dla nas gra muzyka.
Czy to tylko chwila?
Więc trwaj i nie znikaj…

Dla dwojga zakochanych, liczy się tu i teraz i nadzieja, że będzie to uczucie trwać i trwać...
Piękny, liryczny wiersz.
Pozdrawiam

Mnie bardziej przemawia wiersz, ale zmieniłabym tytuł z Depresji, na "Zmęczenie" Ponieważ przez cały wiersz każdą strofę zaczyna anafora "jestem zmęczona", to i tytuł bym dodała do kompletu. Niby to znaczy to samo, ale "depresja" dla czytelnika, zanim zacznie czytać - j...

Każdy autor chciałby mieć pod swoim utworem tyle konstruktywnych komentarzy, bo to znaczy, że czytają z rozmysłem, że przeżywają. Można z takich komentarzy wyciągnąć wnioski i nadać utworowi ostateczny kształt. jak mógł tak uporczywy hałas wyrwać z zachwytu - Też mi pasuje. Ps. Kopiowanie komentarzy...

Gelsi, dlaczego mam kasować? Powiedziałaś, jak uważasz, ja powiedziałam swoje odczucia, a Agnieszka zrobi ostatecznie zapis, który będzie jej pasował.
Komentarze po to są, by wypowiadać swoje zdanie.

letarg
1. «stan pozornej śmierci, polegający na głębokim śnie, w którym zanikają reakcje na bodźce»
2. «apatia, bezwład»



"letarg" moim zdaniem pasuje - podmiot liryczny jakby zapadł w sen i nie wiedział, co się dookoła dzieje. Dopiero krzyk, obudził ze snu, z odrętwienia.

Byłeś zdolnym uczniem
Ciekawie opisane wspomnienia.

W centrum miasta przy pierwszym liceum ogólnokształcącym znowu zakwitły magnolie, jak zwykle zwiastując okres wytężonej umysłowej pracy dla prawie już abiturientów.

- za "miasta" przecinek (dopowiedzenie)

Można ten wiersz dwojako interpretować.
Tytuł przypomniał mi mój wiersz o starej kobiecie, przeglądającej się w lustrze.

dostrzegam piękno
w zanikaniu

- Można się pięknie zestarzeć.
Ciekawy wiersz.

"cieniowana szczerość", zastanawiam się, czy zawsze warto być szczerym? Czy zawsze chcemy usłyszeć prawdę? Czasem może lepiej nie wiedzieć.
Wiem, to nie dokładnie jest o tym wiersz, ale taka myśl mi się nasunęła, po przeczytaniu tytułu.

Zapatrzona, zamyślona, pogrążona w marzeniach, nie zauważyła, że zielone światło nakazuje włączyć się do ulicznego ruchu.
Miły wiersz, przeczytałam z przyjemnością.