Helenka pojechała rowerem, do koleżanki, Tereski. Wiozła jej uszytą przez siebie sukienkę. Zastała tam grupkę młodych ludzi, wśród nich znała tylko narzeczonego Tereski - Kazika. Helenka dała sukienkę, i powiedziała, że musi już wracać, bo droga daleka, a godzina policyjna tuż tuż. Koleżanka nie zat...

Panią Krysię poznałam na cmentarzu, przychodziła prawie codziennie na mogiłkę kobiety, która prawdopodobnie nie miała nikogo. Siadała na ławeczce, zapalała znicz i rozmawiała, jakby sama ze sobą. Któregoś razu podeszłam do niej z pozdrowieniami. – Dzień Dobry – zagaiłam. – Dzień Dobry – odpowiedział...

Nasz Oddział ZIW RP liczy już tylko siedmiu członków zwyczajnych. Jednym z nich jest Stefan - inwalida wojskowy*. Należę również do tego Związku jako członek wspierający. W lutym tego roku przypadł mi zaszczyt odwiedzenia Stefana z okazji obchodzenia przez niego dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin. ...

*** Wakacje postanowiłem spędzić w malowniczych terenach, w pobliżu Brna. Wędrując przez przepiękny Morawski Kras, zachwyciłem się rzeczką, która raz płynie przez zbocza, a raz chowa się pod ziemią, w licznych zapierających dech jaskiniach. Jest również przepaść, o której są opowiadane legendy. Istn...

„Maderakami” nazywaliśmy mieszkańców “Madery” – skupiska kilku domów na skraju miasta, przy ulicy Konarskiego. W dużej części byli to ludzie z marginesu społecznego. W każdej miejscowości są takie niezbyt bezpieczne rejony. Budynki nawet nie zasługiwały na dumną nazwę domów – były to piętrowe, nieot...

Teraz Usłyszałem kroki, lekkie i ostrożne, przerywane zbyt długimi momentami ciszy. Anna poruszała się tak, jakby wchodziła na zamarzniętą taflę jeziora. Z jednej strony chciała zaznać przyjemności ślizgania się po lodzie, z drugiej paraliżowała ją obawa, że do uszu dotrze charakterystyczny trzask,...

Nie pamiętam, kiedy ostatnio coś mnie tak zaszokowało, przecież znałam Marię od lat. Spokojna, kulturalna, trochę zamknięta w sobie, ale dusza człowiek. Taka właśnie była Maria – niestety była. Zmarła niecałe trzy miesiące temu, w wieku sześćdziesięciu sześciu lat, na cholernego raka! Wciąż nie może...

Miasto tego sobotniego wieczoru bawiło się w najlepsze. Pierwsze dni wiosny wpompowały energię w ludzi, którzy rozlali się na place, skwerki i ogródki barowe. Muzyka tańczyła ze światłem rzucanym przez przejeżdżające auta. Mieszanina zdań obijała się od ścian, by trafić przez otwarte okna, tych, któ...

Sąsiedzi potrafią być wścibscy. Niby na ogół, wszyscy żyją ze sobą w miarę dobrze, to jednak każdy o każdym lubi pogadać, poprzypinać łatki komu i gdzie trzeba. Dotarła do mnie kiedyś plotka o tym, że sąsiad w domu po przeciwnej stronie ulicy, znęca się nad swoją żoną. Pomyślałem, że to trochę dziwn...

Wieczór zbliżał się wraz z granatowymi, burzowymi chmurami. Nikt z domowników nie miał dobrego nastroju. Mąż łapał drzemkę przed telewizorem, dzieci zaszyte w swoich pokojach, mama czytająca kryminał, tata poszedł na balkon zapalić papierosa (zanim się na dobre rozpada), i ja krzątająca się wciąż w ...

Poprzedniego dnia wróciłem późno. Bolała mnie noga. Pijany facet uciekający oknem z pierwszego piętra, w środku nocy, podczas ulewy, to ja. Dzwonek telefonu zmusił mnie do porzucenia wyra. „Ktokolwiek chce ze mną rozmawiać, niech będzie przeklęty” - mruczałem. W słuchawce rozległ się głos: - Czy mam...

A. należał do niej w przeszłości i był z tego powodu wniebowzięty. Często chwalił się opowiadając, jak go uwielbiano. B. potępił ją już w momencie, gdy się do niej przekonał. Gdy na własnej skórze doświadczył jątrzącego działania jej balsamów. Przy lada okazji dawał więc do zrozumienia, co myśli o j...

Moja mama miałaby 109, a żyła 94 lata, bez 4 miesięcy.

To były takie czasy, że wszystkiego u nas brakowało, więc sobie ludziska radzili jak umieli.
Oby nie wróciły takie czasy!

nareszcie – wypowiem szczęśliwa
uczucie pokrzywy wyrywa

Hi hi... fajne zakończenie, sympatyczny wierszyk.

Tytuł zasugerował mi, że to będzie o jakimś pysznym jedzonku, a tu o sadyście?! Fajne zaskoczenie. Oj, też kiedyś, po wizycie w takim przybytku tortur, napisałam wierszyk. ... Narzędzia migają, wiertarka turkocze a delikwentowi serce łomocze. Tego jeszcze nie było, żeby przez jednego tyle serc biło!

tcz - nie, taki przypisek niepotrzebny. Dziękuję
Aut - dziękuję za uśmiech i za "podoba"

Dziękuję za wszystkie komentarze. Ten tekst nie wymyśliłam, to mi się naprawdę przytrafiło, wiele lat temu, jak jeszcze pracowałam. Tylko trochę inaczej się zakończyło. Jak odpowiedział mi - "widzisz a tak nie chciałaś", odłożyłam słuchawkę. Koleżanka spytała, co to było? Opowiedziałam jej...

tcz, a żebyś wiedział, że zagadkowy ten pięciopalczasty. Podczas spaceru, wpadł mi za dekolt.
Gelsi, ciągle się staram. Dziękuję
Bodziu, wspomnienia wracają. Dziękuję za odwiedziny

Trochę bym pocięła. Ale to ja, a Ty zrobisz, jak uważasz. Ładnie piszesz, a dlaczego do szuflady? Myślę, że do szuflady piszesz o rzeczach, na które nie masz wpływu, a chcesz to wyrzucić z siebie. piszę kolejny wiersz odkrywam swoje pragnienia tęsknoty i doznania mogę biegać boso zrywać kwiaty na łą...