Przy okazji - pozdrawiam sympatycznego nietoperza w kapeluszu

Przecinek wstawiony z rozpędu, dziękuję za zwrócenie uwagi - poprawione.
Piwne oczy obojga, przez co chodzę trochę jak pijany.
Dziękuję wszystkim za wizytę i komentarz.

(cut) w zaistniałej sytuacji byt komentarza na stronie zbyteczny, bo spełnił swoje zadanie.

Nie mam w portfelu twego zdjęcia
ani z twym wizerunkiem tarczy,
noszę cię w sercu, noszę w głowie,
nigdy na rękach... To wystarczy?

mawers pisze:

A ja łysieję. Ratunku. Młodości wróć! Oddaj wlosy!

Bądź dobrej myśli, zachowaj pogodę ducha.
Jak utrzymuje Sztaudynger:
"Szczęśliwi łysi, nic im nie stoi, nic im nie wisi."
:thumbup:

Uciekaj szparko, by umknąć karkom

Z. Antolski pisze:

Lucky Lucek

To takie ludzkie
Swoją drogą, ciekawe podejście - czy piekło jest, bo ludkowie w nie wierzą, czy tylko wierzą, że jest? A jeśli nie ma? Hm...

Lubię czytać Twoje przemyślenia. Zawsze jest i wstęp, i rozwinięcie, i zakończenie z puentą. A wszystko piękną, zrozumiałą polszczyzną, jest w tym i myśl, i przesłanie. Zabójczo logicznie i konsekwentnie ukazujesz w pigułach ten świat. Że on smutny? To nic. Ale jak pięknie opisany!

To ja chyba nie jestem jeszcze tak stary, bo podczas zakupów najpierw ładuję do koszyka rzeczy lekkie, a ciężary na końcu, by niepotrzebnie nie łazić z obciążeniem po całej sali.

Antonella pisze:

...Laskowik już zagajał o koszeniu zboża, czyli o dziewczynach z pszenicznymi włosami

Jeśli tak, przyjmuję wyjaśnienie. Nie słyszałem tego.

Dany pisze:

Bardzo ciekawie opisałeś trudną miłość. Z przyjemnością przeczytałam.
Ps. elafel jest w sanatorium, pisze na tablecie, dopiero uczy się go obsługiwać, więc myślę, że stąd ten dziwny zapis.

Ufff...
Taki komentarz przynosi ulgę. Dziękuję. Za to, że podnosisz na duchu w kwestii zrozumienia.

Piękna, niewydumana, prawdziwa historia o tęsknocie. Ludzie nawet po śmierci żyją nadal w pamięci, co tam morze.

Może i niedojrzały całokształt, za to ciałokształt z pewnością soczysty, jak gruszka, co aż prosi o klapsa

elafel pisze:

Dobrze, że. Jest Pietrucha, można. Się uśmiać. :]

Hm... nie rozumiem tego zapisu - czy te kropki, przecinki i wielkie litery mają być tam, gdzie są? Dziwnie to wgląda. O co tu chodzi? To jakiś rebus? Słaby jestem w te klocki.

Mnie się podoba tak, jak jest. Otwiera domysły i wieloznacznością łechce. Mniam...

Brzmi znajomo. Nie tylko dlatego, że z sąsiedniego podwórka - także z powodu życiowego podobieństwa do... No właśnie.
Podobne jak dwie krople wody do prawdziwych, żywych ludzi.
Brawo. Lekko się czyta.
I wszystko rozumiem (ale to sprawa tego podwórka chyba).