Guliwer w liliputów przewodził enklawie.
Za noblistę dla pisarzy już uchodził prawie.
Lecz prawda wyszła na jaw, kiedy zachwyt wzrastał,
Że w świecie tuż za płotem do pięt nie dorastał.

Tyłozgięcie to jest jednak wyłącznie damska domena. Wstrząsnąć przed użyciem.

Gdy się zacietrzewi próchno,
To od wrzasku wszyscy głuchną.
Okno by otworzyć trzeba,
Orłem frunie wprost do nieba.

Hmm, jeszcze nikt tak "obrazowo" mnie nie wspomniał. Uśmiałem się. Muszę jednak dodać koniecznie, że zwracanie uwagi na Twoje błędy nie wymaga odwagi. Raczej litości.

Tak to już jest, że skojarzenia oddają charakter. Jeśli czytając o metaforze dobra, którą poetka nazywa złotymi myślami i przydaje im przy tym urody w postaci pięknych dziewiczych warkoczy, czytający widzi ostrze zwykłej kosy lub mordercze spojrzenie - to jest jego problem. Wcale nie taki błahy.

propozycja tytułu dla Poli: "Tamy i groble moich myśli"

Petronella, miss z daleka
próżno na karesy czeka,
bo jej język
jest jak wężyk,
Chłop każdy więc żwawo ucieka.

Z literackiego olimpu niekiedy
myśl taka sfrunie, że ze śmiechu rżysz.
Miało być pięknie i mądrze – lecz wtedy,
Ta góra znowu urodziła mysz.

Dzięki. Wierszyk powstał z przekonania, że i lekarz i krytyk musi w swych zapędach uwzględniać komu się dobiera do skóry. Rezultaty bowiem ich poczynań mogą być żałosne. I dla lekarza i dla krytyka i co istotne, dla podmiotu tych zabiegów.

Tak się rzecz ta cała miała.
Diagnoza słuszna, terapia wspaniała.
Lecz wszystko się stało do kitu,
bo pacjent umarł z zachwytu.

Polu!

Potrafisz mnie radować umiejętnością dziergania tekstu słowami pełnymi treści, których dobór i sąsiedztwo wzmacnia siłę przekazu.

Nie mogę się jednak powstrzymać z refleksją, że też akurat Ciebie los dręczy i zasmuca. Szlag by to trafił!

Antonella.

Ponieważ od długiego czasu nie oceniam żadnych utworów, wobec Twojego oświadczenia, dla Ciebie zrobię wyjątek i zaczekam na publikację.

Antonella

Znana prawda wyciągana na wierzch z błahego powodu, jako argument koronny, przy sprawach tego niewartych, świadczy fatalnie o wrażliwości intelektualnej adwersarza i pojmowaniu historii jak dziecko.

Antonella

To są słowa piosenki (bardzo udanej jak się okazało piosenki), a nie tekst na konkurs poetycki.