Raz matematyk myślą sięgnął limesu
Umysł wąskiego mając zakresu
Nie znalazł funkcji powieści
Z rodzaju niewieścich
O próżnych żalach młódki z Torresu

Puk puk
stuk stuk
ktoż tuż?
któż też?
Jeż
Zwierz
Wywierz
odwierz!
rozwóż!
oddwórz!
otwórz!
Już
uż...

A to się ci nagle przypomniał wierszyk.

Nie lubicie dziecięcej paplaniny? Takiej nie do rozumienia wprost, bo słowa mają poprzekręcane znaczenia.

@elafel
To, że w wierszu jest coś podobnego do słowa "onomatopeja" nie oznacza, że wiersz jest onomatopeją naśladującą coś. Nie te znaczenia.

Nie lubił krwi wampir spod Akwinu
Dla smaku zwykł więc dolewać ginu
Ofiarom zaś wszystkim
Stawiał naprzód whiskey
By ująć ciut miksom drinków spleenu

Nie wierzę, że nie wykorzystano takiego nasuwającego się rymu:

Zadumał się Tadeusz w świątyni dumania,
że przyczynił tu Teli miłego doznania.
Gdy od strącania mrówki,
doszedł aż do palcówki.
Stała się dla nich zatem świątynią dymania...

" pochodził ze wski" - wioski? włoski?

Rozumiem o co chodzi, ale mnie się jednak ta dwuznaczność podoba. Oraz to, że nie ma tu ani jednego czasownika, przez co obraz jest "bezczasowy".

Puszczyk i myszka
Szponów błysk wśród niemych traw
Rubinowa krew

Wersja przestawiona jak na mój gust brzmi fajniej.

Chciałbym tylko zwrócić uwagę, że mój wiersz ma tytuł "W oszukiwaniu traconego czasu" a nie "zatraconego".

Poprawione- przepraszam za pomyłkę.
Dany

Dobrze obmyślana historia. Urwana we właściwym momencie.

Z E R O
Z E R O
J E D E

niedokończoność = 1-N

Można tracić czas na oszukiwanie samego siebie.

Tak, to było celowe.

Dzięki za jakiś komentarz.