Dziękuję. Tak sobie skromnie myślę, że właśnie o to w poezji chodzi, o emocje. Umieć przelać je na papier sztuką jest. Dla mnie poezja to nie tylko ważne sprawy, to przede wszystkim emocje.

"do rzęs posiwiałych przyklejona łza" Ten wers z jednej strony piękny, z drugiej wręcz tragiczny. Jakby nadzieja niczym łza oczekiwała aż zniknie z chwilą, kiedy oderwie się od rzęsy. Podoba mnie się.

Powiedzmy, że wiersz nabrał nowego życia.

Przyznam się, że ten wiersz pisałem będąc jeszcze w liceum bodaj więc może musiał dojrzeć.

Elu, kiedy natrafisz na taką, odpocznij. Zatrzymaj się na chwilę, ale nigdy nie poddawaj. Rozterki są jak kłody pod nogami. Naucz się po nich chodzić. Może akurat za kolejnym zakrętem droga będzie już prosta.

elafel pisze: ↑20 czerwca 2020, 21:37

Widzę, że nie tylko ja mam problem ze złożeniem puzzli życia.
Pozdrawiam

Taka ci to ta nasza ludzka natura. Pełna rozterek.

Może Pan nie rozlicza z ukończonych budowli a z tego, ile razy podejmiemy trud wznoszenia nowych. Niszczycielskie ręce kiedyś się zmęczą i utopią we własnej zazdrości. Pozdrawiam.

Dzięki za uwagi. Nie po to tu jestem, żeby się obrażać, a raczej pokazać siebie i uczyć się od innych. Wszak, ponoć kto stoi w miejscu, ten się cofa.