Jeden z lepszych wierszy, które ostatnio czytałem. Struktura, słowa, nastrój, puenta - wszystko na plus

dziękuję

w obowiązki służbowe wpisali mu
walenie głową w ścianę
więc przychodził codziennie
o siódmej trzydzieści
zdejmował czapkę
i walił głową
w ścianę
do piętnastej trzydzieści
dzień w dzień
przez dwanaście miesięcy
w roku
razy dziewięć
aż pękła głowa
a kawałki mózgu wpadły do
kawy jego
następcy

Dziękuję za uwagi. Pomyślę o tym jeszcze.

regularna struktura
koi niepokój od wieków
ale wezmę kilof by rozbić górę
dla samego odsłonięcia horyzontu
nawet jeśli krzyże na powrót
staną się liniami prostopadłymi

Kowalska pisze:

to nie jest wiersz
tylko dworzec kolejowy w Szczecinie

A gdyby zamiast powtórzenia zakończyć tak:

to jest tylko
dworzec kolejowy w Szczecinie

?

Świetny tekst, lubię taki styl pisania, bliski życiu. Fajnie byłoby przeczytać cały cykl takich wierszy

Wydaje mi się (takie wrażenie), że nieco za dużo czasowników w pierwszych wersach, ale wiersz piękny. I puenta pozostawia ciepłe wrażenie.

Urodziła się w Dortmundzie, zmarła w Monchengladbach z krótkim epizodem w Szczecinie.

Zmarła z krótkim epizodem? Coś zgrzytnęło stylistycznie.

Generalnie dobry przyczynek do stworzenia czegoś większego. Jako wycinek większej całości byłoby ok.

Ja bym po prostu ostatni wers usunął, wiersz - skądinąd bardzo dobry - dostałby trochę więcej przestrzeni życiowej

nie ścina się drzew na listy miłosne
nie pachną za świetlistą szybką
te bukiety nieodrosłe od ziemi
bezkształtni w niedoczasie
rozsyłam rozsyłasz dostajemy
nowoczesną pocztą kwiatową
pikselozy bez kształtu bez czasu

Ciekawe idee, ale trochę za dużo wytartych zwrotów: zachwyt zachodem słońca, nieprzechodzenie obojętnie obok porzuconego psa etc. Można by to samo powiedzieć w bardziej poetycki sposób
Nawiązania do słynnej alegorii Platona też trochę zbyt oczywiste, ale akurat nie jest wada.

Bardzo dobre opowiadanie. Widać ten zmysł psychologiczny, niezbędny w dobrym pisarstwie. Jest trochę zgrzytów stylistycznych i może mogłoby być krótsze (pozbyłbym się kilku ostatnich akapitów), ale wrażenie jak najbardziej pozytywne

Jeśli to działo się po wojnie, to nie policja, ale milicja... chyba że Tadeusz i Anna byli Niemcami i mieszkali we Wrocławiu przed wojną

Dany, bardzo dziękuję za wnikliwą lekturę i poprawki. Korektę wprowadziłem poza 2 przypadkami (słowa "pobrudzenie", "zabieranie" czy "podstawianie" nie są czasownikami). Pozdrawiam

Ciekawy człowiek. Dzięki za przypomnienie prozy.