Gelsomino, wychodzi na to, że się mocno pomyliłam. Zasugerował mnie temat ludzi bezdomnych.
Postanowiłam przeczytać jeszcze raz i faktycznie, Ty raczej byś w ten sposób nie konstruowała zdań.
Teraz, pasuje mi to bardziej do Jadzi.
Ale zabawa jest.

Zawsze mnie fascynują takie opowieści. Moja mama też opowiadała różne historie, które uwielbiałam słuchać.
Tu bez zastanowienia, typuję Zdzisława.

Po zastanowieniu stawiam na Gelsominę definitywnie .

Styl podpowiada., że to Owsianko.

Dobrze się czyta. Obstawiam Sebastiana.

Plotka jest okrutna. Moja sąsiadka ma chorego synka, on wyje, kopie w drzwi. Początkowo też były plotki, że go maltretują, aż pewnego dnia zrobił scenę na klatce schodowej i wtedy ludzie przestali plotkować.
Co do autora, też obstawiam Lottę.

Ciekawa nazwa dla przepaści. Przepaść w Czechach, o których lubi pisać Sebastian.
Wrócę.

Ciekawa historia, nad autorem podumam, chociaż mam prawie pewnika.

Tu jestem pewna - Owsianko.

Gelsomino, dopisz resztę, bo to chyba Twoje opowiadanie.

Opowiedziane z życia wzięte. Stefan w życiu miał pod górkę, ale ale wszystko dobrze się skończyło. Też bym powiedziała, że Tadziu.

Wesołe opowiadanie - obstawiam Tigerową.

To proste, autorem jest moja siostra

*** Wakacje postanowiłem spędzić w malowniczych terenach, w pobliżu Brna. Wędrując przez przepiękny Morawski Kras, zachwyciłem się rzeczką, która raz płynie przez zbocza, a raz chowa się pod ziemią, w licznych zapierających dech jaskiniach. Jest również przepaść, o której są opowiadane legendy. Istn...

Jaką radę dać tym dwóm? Trójka nas to nie jest tłum. Jest udowodnione naukowo, że jeżeli jedna osoba patrzy w niebo, to nic się nie dzieje. Inni przechodzą i nie reagują. Jeżeli dwie osoby patrzą, też nie ma reakcji innych. Natomiast gdy zrobią to jednocześnie trzy osoby, wtedy na zasadzie reakcji ...

Jak tu zmienić wektor czasu, by do lat dziecięcych wrócić? Mama dożyła prawie 94 lat, bardzo bym chciał też tyle pożyć. Niestety nie zawsze chcieć to móc. Powinno być tak: Żyjemy do setki, a potem czas się odwraca i mamy coraz mniej. Tylko byłby jeden mankament. Znalibyśmy koniec, a to już nie jest...

Zdzisławie, dziękuję za czytanie moich przemyśleń.
Gelsomina, Stajemy w pewnym momencie i zastanawiamy się, czy może należy coś w swoim życiu zmienić, wtedy powstaje nurtująca myśl, czy nie zbyt późno na zmiany. Mówisz, że warto, też tak myślę, dlatego sobie podumałam, dziękuję za czytanie

Taka refleksja mnie dopadła. Dziękuję Jadziu

zakotwiczona w bytowaniu rozsiadłam się zanika okraszona dokładnościami potrzeba utrwaleń wszystko jest wynikiem poprzednich decyzji kroku co się wydarzył jednak przychodzi zastanowienie czy na zmiany jest zapotrzebowanie a może zbyt późno i trudno się zdecydować na stwierdzenie że nadeszła odpowied...

To chyba zwyczaje nie z mich stron.