Pola, o matce wiersz zawsze jest wzruszający. Przeczytałam z przyjemnością.

Pola pisze:

staniesz we drzwiach

Poprawnie powinno być: staniesz w drzwiach.
"cię nie ma" -zamień na: "ciebie nie ma", ładniej brzmi.

Pozdrawiam )

Pola, dorotea, bardzo mi miło, że wiersz się spodobał. Dziękuję za wpis.
Pozdrawiam

Mieszkam w Poznaniu, mam kilkanaście minut samochodem nad jezioro.
Co do Kiekrza, faktycznie, można też podobnie pokombinować.
Pozdrawiam

Witaj Elu, miło Ciebie widzieć. Pozdrawiam )

dorotea,

dorotea pisze:

Mały Kruk, wielki wódz Irokezów,
Kiedy zastał swoją żonę w alkierzu,
W towarzystwie dwóch gachów
Z plemienia Nawaho,
Zmienił wiarę i krzyknął, o Jezu!

Dorotea, ten limeryk szczególnie przypadł mi do gustu. :rotfl:

Pola, masz rację. Dziękuję. Choć to taki mój ulubiony styl, ale skoro już dwie osoby o tym mówią, usuwam "ten"
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.

[ Dodano: 2011-05-24 ]
Kowalska [Renatko],dobrze myślisz, bo to myśli złączyły się /jak most/
Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam

uśpiony monotonią czas
słowa niczym most
złączyły dwie rzeki
niespodziewanie

wiatr przyniósł kolory
by jeszcze raz
poczuć niepowtarzalny powiew

srebrzysty drogowskaz pozwolił
dotknąć i zobaczyć

zawieszona pomiędzy
niemożliwa granica obecności

Bardzo miły, ciepły wiersz i tyle w nim marzeń, nadziei, niestety zakończenie stawia do pionu, sprowadza na realną ścieżkę, na codzienność.

Kowalska pisze:

obiecali
że będzie tak pięknie
a mleko znowu wykipiało

Pozdrawiam

Dziękuję Elu

Kowalska pisze:

Zerwij ze mnie nieśmiałość
jak winogrona rwij garściami
smakuj mocno czerwone wino
zlizuj kroplami z kieliszka

ładny erotyk, działa na wyobraźnię.

Kowalska pisze:

weź zabierz i bądź
mój

Zrezygnowałabym z jednego słowa, albo weź, albo zabierz.
Pozdrawiam )

Dzień dobry Elu, chodź, pójdziemy, dokąd ścieżka nas poprowadzi.
)

Witaj! Twój wiosenny świr jest świetny.

star21 pisze:

A wietrzyk bałamut wrażliwy na wdzięki,
podwiewa dziewczynom przykrótkie sukienki.

hi hi...rozbawił mnie. )

Witaj, miło mi Pola, ze podobał się Tobie wiersz, a ostępy leśne, to trudno dostępne miejsce w puszczy; matecznik. Pozdrawiam