Spadek

Pani Krysia ma sąsiadka
przygruchała sobie dziadka.
Dziadek nie dziadek -
ważniejszy spadek,
ona zresztą też nie dzierlatka.

Rozrzutność
mój sąsiad Wiesiek (to ten z parteru),
zbyt często chyba bywał w burdelu,
tam piękne panie
na zawołanie
i teraz pusto w jego portfelu

pewna dziewczyna poetką się zwała
tylko dlatego, że wiersze pisała,
choć spotykała ją za to krytyka,
każdy kto czytał palcami wytykał

to nie zakończyła swojej twórczości
ku wielkiej rozpaczy całej ludzkości !

Wiersz przez wielkie "W" i na ogromne TAK. Szczególnie końcówka, która zatrzymuje, porusza i zmusza do zastanowienia się nad naszym życiem. Daleko mi do takiego poziomu, oj daleko... Pozdrawiam i gratuluję! :thumbup:

Nie można mnie urazić ponieważ wiem, że moje pisanie jest do niczego. Zdaję sobie z tego sprawę ale lubię się tak czasem "pobawić" w poetkę... Pozdrawiam i dziękuję za dobre rady.

Noc przez Ciebie bezsenna
otula mnie swymi skrzydłami,
czekam dnia jak zbawienia
bijąc się z myślami.

Po twarzy krople słone
rzekami bólu w dół spływają
ku sercu, które płonie
miłością podeptaną.

W gorączce uczuć zmysły tracę
i błądzę myląc drogę,
co zrobić, którą wybrać
by uciec zanim spłonę ?

W mojej duszy ciemność
Zimna i głucha
Na mój krzyk

Szukam śladu słońca
Lecz już nawet nadziei
Promyk gdzieś znikł

Błądzę w jej czeluściach
Po omacku
Szukam dróg

Jedna z nich
Na pewno będzie prosta
Taki mały CUD

Trafne spostrzeżenie. Jesteśmy jacy jesteśmy i nic tego nie zmieni. Nie warto zadręczać się czymś na co i tak nie mamy wpływu. Pozdrawiam !

Krytyka jest jak najbardziej mile widziana. Może się czegoś nauczę, bo wiem, że to moje pisanie to taka zwykła amatorszczyzna. ( I to słaba !) POZDRAWIAM !

Zamknięty w skorupie dumy
chowasz się za murem obojętnosci
by tam,
w samotności,
z wyniosłym uśmiechem satysfakcji
i bezdennej próżności
nawlekać długie korale słonych łez.
Łez - mojej miłości.