krytyczny stopień zasilania

[bodek]

jeszcze nad tym pracuje:)

[elafel]

Skoro poprawione przenoszę do Poezji

[bodek]

ok, dzięki Eluniu:)

[ Dodano: 2016-08-09, 11:00 ]
krytyczny stopień zasilania

jestem światłem
rozpraszam mrok i kobiety w tańcu

ludzie patrzą na mnie
przez pryzmat grzechów
rozdzielają na pasma barw

z białych ścian oddziału onkologicznego
w czerwień tryskającą z otwartych tętnic
przez zieleń pleśni pełzającej na torcie
po uczcie weselnej z mezaliansem w tle

potem już tylko niebieski bezmiar szaleństwa
rozbitka na granicy oceanu i nieba

w pomarańczowym kombinezonie recydywy
na spacerniaku za murami uprzedzeń
pulsuje ostrzegawczo żółcią
każdemu potencjalnemu wrogowi

nosze filetowe ślady po ukamienowaniu
słowami za odmienność

[Lotta]

Zaiste, nasze wiersze mają ze sobą nieco wspólnego:) ale odnoszę wrażenie, że Twój jest lepszy. A w ogóle to nie mówi się "w oddziale" tylko "na oddziale". Wiesz pewnie co najmniej na jakiś czas utkwi mi w pamięci.

[bodek]

Zaiste, nasze wiersze mają ze sobą nieco wspólnego:) ale odnoszę wrażenie, że Twój jest lepszy. A w ogóle to nie mówi się "w oddziale" tylko "na oddziale". Wiesz pewnie co najmniej na jakiś czas utkwi mi w pamięci.

w mojej książce "obrastam dniami" jest jeszcze inna wersja