wirus

[Tajfumerang]

czekam z otwartymi ramionami
jak na przyjaciela
co pędzi do mnie nie znając granic

czekam z utęsknieniem
jak na wyzwolenie
ślepa na przyczyny i powody

czekam z żalem
że tak długo idzie
niepamiętna bólu i goryczy

czekam aż zamknie mi oczy
między jednym a drugim oddechem
wydartym upartemu ciału

ono chce żyć

[elafel]

Smutkiem powiało, chociaż jest nutka optymizmu. Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam

[Z. Antolski]

Dobry wiersz.
Smutek duszy i pragnienie życia - ciała.
A przy tym aktualny.
Super.

[Tajfumerang]

Elafel, Antolski, bardzo dziękuję

[Dany]

Czekam aż przybędzie, aż zamknie mi oczy- czy to pragnienie przez chorego, śmierci?

[Tajfumerang]

Witaj, Dany . To pragnienie śmierci, ale nie przez chorego.

[Dany]

czekam z żalem
że tak długo idzie
niepamiętna bólu i goryczy

czekam aż zamknie mi oczy

z tych słów można wyczytać, że peel/ka pragnie śmierci, ale w takim razie, jeśli nie jest chory/a, to dlaczego chce umrzeć? Ciało chce żyć a dusza- nie.

[elafel]

czekam z żalem
że tak długo idzie
Może to starość.

[Dany]

Może to być starość.
Dobry wiersz.

[Tajfumerang]

Elu, Dany, dziękuję.

[Tajfumerang]

czekam z żalem
że tak długo idzie
Może to starość.

Może być tak jak czytasz

[Tajfumerang]

czekam z żalem
że tak długo idzie
niepamiętna bólu i goryczy

czekam aż zamknie mi oczy

z tych słów można wyczytać, że peel/ka pragnie śmierci, ale w takim razie, jeśli nie jest chory/a, to dlaczego chce umrzeć? Ciało chce żyć a dusza- nie.

Tak, właśnie. Takie tam rozdarcie

[jaga]

obawa przed koronowirusem

[Tajfumerang]

Raczej oczekiwanie

[Gelsomina]

W większości bywa odwrotnie. To nasz hart ducha, wewnętrzna siła trzyma nas przy życiu, mimo wycieńczenia ciała, choroby toczącej organizm. Niejednokrotnie człowiek trzyma się życia wbrew wszystkiemu.
Smutny przekaz.
Pozdrawiam

[Tajfumerang]

Dziękuję, Gelsi. Ciekawy komentarz.
Nie mam jakoś weny do weselszych, niestety.

[Gelsomina]

Taj, smutnych wierszy na pewno każdy z nas napisał więcej niż wesołych.
Pisząc o smutnym przekazie po prostu głupio stwierdziłam fakt, ale to nie był zarzut. Wenie zazwyczaj bardziej smakują nasze smutki.

[lidiusza]

mocny, gorzki wiersz...

[Morfeusz]

Ile tutaj zmęczenia oraz bólu. Zatrzymałaś.

[Rafał Bardzki]

Dobry wiersz. Jednak mam w domu osobę starą i schorowaną. Ja go nie wyczekuję.