ubywanie

Post autor: **lidiusza** » 19 kwietnia 2020, 11:54

ostatnio nie zasypiam
zbyt głęboko

pod powierzchnią

znajduję siebie wyjadam
prosto ze skóry rozdartej w palcach
jak zapach cytrynowej trawy
i wtedy tylko cisza

niedoczekania na skraju lęków
zachodzą rdzą

Post autor: **Morfeusz** » 19 kwietnia 2020, 14:12

Mroczne rozmyślania skutecznie przeganiają sen z powiek peelki

Post autor: **elafel** » 19 kwietnia 2020, 22:45

Czasami te "niedoczekania" męczą najbardziej.

Post autor: **milo70** » 20 kwietnia 2020, 21:16

dziękuję za wiersz

Post autor: **echo** » 22 kwietnia 2020, 10:37

pokrywa rdza

Tak czy owak bardzo mi się podoba

Post autor: ag » 23 kwietnia 2020, 23:08

Bardzo ładnie, jak zwykle zresztą u Ciebie (:

Post autor: **lidiusza** » 30 kwietnia 2020, 11:20

Morfeuszu- dzięki

Elu, tak, niedoczekania męczą najbardziej, dziękuję,

Milo- dziękuję Ci

Echo- zostawię tak jak jest, dziękuję

Ag- dzięki

Post autor: **Dany** » 01 maja 2020, 10:30

pod powierzchnią

znajduję siebie wyjadam
prosto ze skóry rozdartej w palcach

na pograniczu jawy i snu, peelka przeżywa, to co działo się w ciągu dnia i usuwa "wyjada", to co było dobre, a te "niespełnienia" zajdą rdzą, zostaną zapomniane, jakby zaszły mgłą.

Post autor: **lidiusza** » 02 maja 2020, 10:51

Dany, dziękuję za Twoją interpretację

Post autor: **fileo** » 08 maja 2020, 11:21

Dziękuję za Twoją definicję bezsenności. Dziękuję.

Post autor: **elafel** » 09 maja 2020, 20:28

Koniec miesiąca, wiersz przenoszę do Poezji, tam też można czytać i komentować.

Post autor: **lidiusza** » 23 maja 2020, 09:29

Fileo, Elu, dziękuję Wam