Miłosna gra

[Wojciech M]

Splata się w jedności dźwięk fletu namiętny
z drżącą z pożądania skrzypiec słodką nutą
zjednoczone wzlatują pod sklepienie świata
kierowani ku szczytom miłosną batutą

Czasem ona góruje szybsze tempo nadaje
on za nią podąża na oddechu zwolnionym
potem znów się wzbija jest przy samym szczycie
razem opadają koncert nieskończony

Flet cichutko pieści przytłumionym głosem
altówka znów wzlata a on szybko goni
splatają się razem w dźwięk nierozerwalny
potem zamierają w muzycznej harmonii

[jaga]

ciekawa miłosna gra - podmachuje pod muzyczny erotyk
świetnie wyszło

[Wojciech M]

Cieszę się że się podoba, to taki lekki erotyk.
Super dnia Ci życzę.

[tcz]

Zgrana ta para.
Koncertowy erotyk.

Pozdrawiam

[Wojciech M]

Dzięki, miłość i muzyka razem tworzą koncert.
Fajnego dnia.

[Antonella]

Wojtek, wiersz ładny, ale masz średniówkę niejednolitą, pierwsze wersy dwunastozgłoskowe, średniówka po szóstej sylabie, a potem jest po siódmej i wers trzynastozgłoskowy i czternastozgłoskowy też

[Wojciech M]

Witaj, piszę jak czuję i jak chcę żeby było czytane, trudno, inaczej nie umiem. Dziękuję za komentarz i fajnego dnia Ci życzę

[Antonella]

Witaj, piszę jak czuję i jak chcę żeby było czytane, trudno, inaczej nie umiem. Dziękuję za komentarz i fajnego dnia Ci życzę

Ahoj, reguł się można nauczyć, a nawet powinno, to nic trudnego. Klasyk to klasyk, ma wymagania i trzeba się ich trzymać

Dla poezji polskiej charakterystyczna jest średniówka po piątej sylabie w jedenastozgłoskowcu albo po siódmej w trzynastozgłoskowcu. Mamy też przeróżne kategorie strof, które przybliżają temat np. strofę mickiewiczowską, saficką, stanisławowską, tercynową i inne, wystarczy poczytać. A jeśli nie lubisz klasycznej średniówki, to możesz pisać stopą czterosylabową jak w wierszu Iwaszkiewicza:

Deszcz

Smugi jasne, smugi srebrne smugi szklane,
Srebrnowłose, srebrnodźwiękie, ukochane –

W waszym szepcie miodopłynne są peany,
Smugi deszczu, szklane kulki, pieśni szklane.

Czy w radości, czy w tęsknocie – zkochany,
Chodzę sobie w waszą mowę – zasłuchny

Dobre deszcze, dzeszcze dobre, złotem dziane,
Smugi jasne, krople drobne, ukochane.

[Wojciech M]

Widzisz, pisanie wierszy sprawia mi radość, liczenie zgłosek, pilnowanie średników, już jej nie sprawia, ale dziękuję za pomocną dłoń.

[Antonella]

Wojtku, a czy myślisz, że mnie sprawia? Ale takie są wymogi gatunku, podobnie jest z poprawnym pisaniem, co by było, gdyby Żeromski np. napisał "Dzieje grzechu" z błędami ortograficznymi, gramatycznymi i stylistycznymi, bo mu się nie chciało opanować zasad pisowni polskiej?

Pisanie wierszy klasycznych wymaga wysiłku, no nie ma lekko, ale warto

[Dany]

Żeby się płynnie czytało, wiersz rymowany powinien mieć równą ilość sylab i w jednakowym miejscu średniówkę. Inaczej wiersz jest nierytmiczny. Do tego, ładne rymy, to rymy niegramatyczne. Rymy gramatyczne mogą być w satyrycznych wierszykach (bo one dodają śmieszności), ale w poezji nie.
Wstawiając wiersz w portalu edukacyjnym, masz możliwość wzbogacenia swojego warsztatu pisarskiego. Ja rozumiem, że wiersze już napisane, trudno przerobić, ale pisząc nowy wiersz, może spróbujesz dostosować do reguł. Pisanie wierszy rymowanych jest trudne i nie każdy potrafi, dlatego chylę czoła przed każdym rymującym.
Pozdrawiam i życzę miłego dnia. Proszę, nie zrażaj się do nas naszymi uwagami i nie przyjmuj ich, jako atak na nowego użytkownika. Bardzo cieszymy się, że jesteś z nami.

[Wojciech M]

Nie gniewam się, najzwyczajniej nie będę wstawiał znaków interpunkcyjnych ( co jest dopuszczalne ) i będę te nieszczęsne zgłoski liczył, dzięki Wam bardzo

[tcz]

Wojciech,
Spróbowałem pobawić się Twoim wierszem i skorygować go według wskazówek Antonelli i Dany -
aby się zgadzała średniówka i ilość sylab.
Starałem się, aby to była kosmetyczna poprawka, bez zmiany treści.

Splatają się w jedności dźwięk fletu namiętny
wraz z drżącą z pożądania skrzypiec słodką nutą
zjednoczone wzlatują pod sklepienie świata
kierowani ku szczytom miłosną batutą

Czasem ona góruje allegro nadaje
on za nią podążając, oddech ma zwolniony
potem znowu się wzbija jest przy samym szczycie
razem lot swój zniżają koncert nieskończony

Flet cichutko ich pieści przytłumionym głosem
altówka znów się wznosi a on szybko goni
zespalają się razem w dźwięk nierozerwalny
następnie zamierają w muzycznej harmonii

Miłego wieczoru życzę.

[Wojciech M]

Brawo, podoba mi się i z przyjemnością Twoją wersję przeczytałem.

[Dany]

Koniec miesiąca, opowiadanie przenoszę do Poezji. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.

[elafel]

Co to średniówki już się wypowiedzieli moi przedmówcy, więc nie będę strzępić języka po próżnicy, a trochę brak tego oddechu by wiersz płynął.Jednak jest sympatyczny i pełen miłosnych dźwięków i to jego plus.

[Motysia]

cóż za klimatyczna muzyczna gra...
pozdrawiam nadmorsko

[Dany]

Wiersz ten w konkursie na Wiersz Miesiąca, zdobył III miejsce. Serdecznie gratuluję i przenoszę go na Górną półkę.
Pozdrawiam

[bodek]

gratuluję:)

[lidiusza]

Gratulacje