porządki

[Mawo]

brud odkładał się latami w szafkach
dotykając go rozmawiam z umarłymi
wygląda to tak
jakby słowa obrastały kurzem
i resztkami pieszczot

gdy otępienie odbierze mi mózg,
odzierając go do gołej teraźniejszości
perspektywy będą nieistotne

skończą się napady pamięci
tłuste krople rozlewające się po blacie
uformują strumienie
wokół pętli wysp
wyrosną pagórki pełne bruzd

można będzie po nich chodzić
próbować odcisnąć kształt zdania
zanim zastygną

[jaga]

smutne te porządki

[lidiusza]

Świetny wiersz, choć bolesny...

[elafel]

brud odkładał się latami w szafkach
dotykając go rozmawiam z umarłymi
wygląda to tak
jakby słowa obrastały kurzem
i resztkami pieszczot

Porządki hm... Nie uważam, by to był brud, raczej stare przedmioty przykryte kurzem pełnym wspomnień. Też się czasem zastanawiam, jak to będzie potem... czy ktoś posprząta z sentymentem, czy zwyczajnie wrzuci w kontener.
Ciekawy wiersz, o niezwykłych porządkach.

[Dany]

brud odkładał się latami w szafkach
dotykając go rozmawiam z umarłymi

- Tu autorka rozmyśla o zaszłościach, nie przegadanych, nie wyjaśnionych i nie przebaczonych, bo sprawcy przykrych "napadów pamięci" już nie żyją.
Może tu chodzi o relacje z rodzicami?

- Można by wymazać wreszcie te niedogadania się, zapomnieć...

skończą się napady pamięci
...
wyrosną pagórki pełne bruzd
można będzie po nich chodzić
próbować odcisnąć kształt zdania

Tak to sobie zinterpretowałam. Ładny wiersz, pełen żalu.

[Melibea]

Krąg życia zatacza swój nieuchronny bieg. I - mimo że jesteśmy świadomi jego nieuchronności - przynosi ból tym, którzy pozostają.

Bardzo poruszający wiersz.

[Dany]

Koniec miesiąca, wiersz przenoszę do Poezji, tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.