Księga

[Z. Antolski]

Ojciec pożyczył
"Pana Tadeusza"
gospodarzowi
który prosił dla
swoich dzieci

Czas mijał a książka
nie wracała
Ojciec poszedł osobliście
do gospodarza
- Ty wiesz gdzie leżała
książka? - pytał mamy
po powrocie do domu
- Na podłodze
pod przykrótką nogą
stołu w kuchni

Było to piękne
wydanie duży format
twarde okładki
i kolorowe ilustracje

Okładka była
przybrudzona
ale środek dobry
tylko ilustracje
w połowie wydarte

Ale jakoś przeżył
"Pan Tadeusz"
i stoi u mnie
na półce

[jaga]

nie rozumiem ludzi, którzy nie szanują książek
Ale widać ten Pan Tadeusz musiał bardzo wkurzyć sąsiada, że dał mu karę podnóżka

[Z. Antolski]

He he he, myślę, że po prostu stół się chwiał, więc podłożył księga dla równowagi.

[tcz]

U mnie też "Pan Tadeusz" (zwykłe wydanie z 1984 r.) obowiązkowo zajmuje miejsce na półce.
Co jakiś czas sięgam po niego.

[elafel]

A ja głupia myślałam, że książki są tylko do czytania, a można jeszcze stół nimi podpierać. Moja niewiedza ciągle mnie zaskakuje.

[Z. Antolski]

No widzisz, Elu.
Człowiek uczy się całe życie i tak głupi umiera - jak mówili we wsi.

[Gelsomina]

Na podłodze
od krzywą nogą
stołu w kuchni*

pod*

- Ty wiesz, gdzie leżała
książka? - pytał mamy*

W całym wierszu brak interpunkcji, a tu nagle jest.
Pod koniec dwa ale * Ale środek, Ale jakoś


Jakoś nie mogę wyobrazić sobie dość grubej książki (nawet z wyrwanymi kartkami) pod krzywą nogą stołu. Noga była krzywa czy krótsza? Zakładam, że jeśli książka miała zapobiec chwianiu się stołu, musiała być jednak krótsza.
Wymowa wiersza do mnie przemawia. Prosto, a mimo to z głębią przekazu. Jak to u Ciebie.

[Z. Antolski]

Dziękuję, Gelsominko

[Autsajder1303]

Można by rzec, że każdy ich posiłek, opierał się na sztuce. A tak na poważnie, to całe szczęście, że mimo wszystko tekst ocalał.

[Z. Antolski]

Chwała Bogu.

[Dany]

Znam kogoś, kto czytał książkę na ubikacji i przeczytaną kartkę wydzierał, ugniatał i robił z niej papier toaletowy (a było to w okresie, gdy taki papier był deficytowym towarem).
Całe szczęście, że ten sąsiad podłożył książkę pod kolebiący się stół.

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu, gdzie też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.