Bitelsi

[Z. Antolski]

Chłopaki z naszej wsi
którzy uczyli się w mieście
przyjeżdżali na wakacje

Trzymali się razem
ubrani w dżinsy
kolorowe koszule
z grzywkami do oczu
jak Bitelsi

Tylko złote breloczki
z Bonanzą mieli takie same
i pili jak my wino jabcok

Pewnego wieczoru
siedziałem w szkole
przed telewizorem

Nagle pojawił się jeden
z miastowych
akurat nadawano film
z koncertu Bitelsów

Chłopak podszedł
do odbiornika i pokazywał
wskazującym palcem:
- To jest John a to Paul
a to Ringo i George...
jakby ich znał osobiście

I wyszedł z sali
zadowolony
i dumny z siebie
jak paw

[tcz]

Bitelsi albo Beatlesi, lata sześćdziesiąte. Odżyły wspomnienia. Chodziłem wtedy do szkoły podstawowej. Nie jestem fanem mocnego uderzenia, ale skład tego słynnego zespołu też znałem na pamięć.
Pozdrawiam i proszę o jeszcze.

[Z. Antolski]

Bo to jest wiersz z nowego cyklu "Kalendarium rodzinne"

[tcz]

Bo to jest wiersz z nowego cyklu "Kalendarium rodzinne"

Miła dla Twojego fana wiadomość.

[Z. Antolski]

Takie nasze dzieciństwo, Tadeusz.

[Dany]

Chłopacy, którzy choć byli ze wsi, ale uczyli się w mieście, to czuli się lepsi, od swoich kolegów , czuli się już miastowi.
Fajnie to opisałeś.
Pozdrawiam

[elafel]

Pamiętam o tyn entuzjazmie, jakim byli Beatlesi. Wtedy mówiło się Bitelsi, bo tak prościej. Warto o tym pisać, bo to nasze dzieje, nasze wspomnienia.

[grazyna]

świetnie napisałeś, obrazowo, bardzo mi się podoba:)