kobieta potrafi

[jaga]

przetrwać dwie burze
nie spłoszyć chwili gdy pęknie
struna

w pokrętnych uliczkach
świat do góry nogami
dostrzega piękno
pośród brutali

samotny dialog przy szklance herbaty
niedosytem pragnień
układa wersy nieskładnie
tworzy
kapryśna pogoda
za oknem

z uśmiechem przyjmuje
gorzki smak

[Autsajder1303]

Ale ładny wiersz Jadziu, bardzo mi przypadł do gustu. Kobieta jest jak obraz: z zewnątrz piękna, spokojna, czuła, a wewnątrz burza emocji artysty. Chyba dlatego nasz Bodek tak lubi ekfrazy

[Zdzisław]

Jaga, Twoje wolne wiersze jeszcze spowodują, że częściej będę czytał wiersze wolne...

W kobiecie tkwią dwie natury sprzeczne -
raz jest oazą spokoju,
innym razem...
nawet podejść niebezpiecznie

[elafel]

Jadziu, masz blisko siebie dwa razy "gdy". Myślę, że to drugie można spokojnie usunąć.
Ale wiersz ładny.

[jaga]

Sebastian Zdzisław - serdecznie dziękuję za chwile przy wierszu
Elu - masz rację, nie zauważyłam. Dziękuję

[tcz]

Gdzie diabeł nie może, tam kobietę pośle.

[Tigerowa]

Mądra i silna kobieta.
Tak - "kobieta potrafi"! Ładny wiersz Jago.

[Gelsomina]

Tylko czasem ta trzecia burza może być ponad jej siły.

[Dany]

nie spłoszyć chwili gdy pęknie
struna

Wiersz bardzo ładny, bo to prawda: kobieta potrafi.

Jednego tylko nie rozumiem:
"nie spłoszyć chwili", to znaczy zatrzymać, bo jest piękna...
"gdy pęknie struna", kojarzy mi się z czymś złym, coś się zepsuło, pogmatwało, skończyło.
Po co zatrzymywać chwile, gdy te są złe?

[Zdzisław]

PS. Jak tak obserwuję ostatnie lata, to widzę przeginanie w społeczeństwie z jednej skrajności w drugą...
Obym się nie doczekał zamiany ról - kobieta silną jest, a chłop to taka słaba, wietrzna istota...
Jestem "od zawsze"zwolennikiem umiarkowania, złotego środka...

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu, tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam