Z wielkopolski

[gabriel12345]

Była jedyną kiedy ich wielu
tym samym językiem mówili
w polach szparagów

W kilometrowych kopcach z których wyrastało
białe złoto nożami cięte
jeden drugiego prześcigał pakując do skrzynek

W święto szparagów
Helmut dał każdemu po piwie
ale jej pocałunek był lepszy niż chmiel

Że mnie chciała przecież mogła przebierać
sprzątaczka studentka z wielkopolski
powiedziała mi że pójdę jej śladem
dlaczego więc nie poszedłem
ponieważ rozum postradałem

Bo ich tylu którzy na nią patrzyli
setka głodnych mężczyzn
nie mających długo kobiety

[komisarz]

Dużo lepiej czyta mi się to już niż poprzednie Twoje wiersze, choć mam jeszcze sporo uwag i podchodzi mi to bardziej jako historia w tekście prozatorskim. Pozbyłbym się trochę niepotrzebnych wypełniaczy, choćby części w postaci zaimków. Ja to czytam tak:

"Była jedyną wśród wielu.
W polach szparagów
mówili tym samym językiem.

Białe złoto, spod kilometrami ciągnących się tuneli,
cięte przez prześcigających się ludzi, znikało w skrzynkach.

W święto szparagów
Helmut dał każdemu po piwie.
Jej pocałunek był lepszy niż chmiel.

- Że mnie chciała - przecież mogła przebierać?
Sprzątaczka, studentka z wielkopolski
powiedziała mi, że pójdę jej śladem.
- Dlaczego nie poszedłem? Straciłem rozum.

Wokół setka mężczyzn patrzących na nią,
jak na kobietę, której od dawna nie mieli."

[gabriel12345]

przecież to jest prawie to samo

[gabriel12345]

ACH I NIE MOGŁO ZNIKAĆ W KRZYNKACH GDYŻ W NICH UKŁADAŁO SIĘ SZPARAG

[Dany]

Prawie tak samo?- nieprawda, prawie robi dużą różnicę. Ja bym jeszcze pocięła, ale nie wiem, czy jesteś zainteresowany.

• znikało z pola w skrzynkach- jest bardziej poetycko.

• tym samym językiem mówili
  w polach szparagów

  -nie gramatyczne sformułowanie.
  Komisarz podał Ci poprawnie.

Białe złoto, z kilometrowych kopcy,
znikało pod nożami ścigających się robotników.

Była jedyną wśród wielu.
W polach szparagów
mówili tym samym językiem.

W święto
Helmut dał każdemu po piwie.
Jej pocałunek był lepszy niż chmiel.

Wokół setka mężczyzn patrzących na nią,
jak na kobietę, której od dawna nie mieli.

Że mnie chciała przecież mogła przebierać?
Sprzątaczka, studentka z wielkopolski
powiedziała mi, że pójdę jej śladem.

Dlaczego nie poszedłem? - Straciłem rozum.

[gabriel12345]

to ten wiersz wtedy straci sens zaś zaimki to nie są błędy

[gabriel12345]

i tu chodzi o święto szparaga którego obchodzą 24 czerwca

[elafel]

Moim zdaniem, wiersz wymaga korekty. Może coś poprzestawiać, może pociąć, bo w tej postaci jest nieczytelny.

W święto szparagów
Helmut dał każdemu piwo
a ja dostałem pocałunek

był lepszy niż chmiel

była jedyna pośród wielu
mówiących tym samy językiem
w polach szparagów

sprzątaczka studentka z wielkopolski
mogła przebierać
ale to mnie powiedziała
że pójdę jej śladem

nie poszedłem

To moja propozycja. Masz teraz trzy propozycje i możesz albo z nich skorzystać, albo nie. To Twój wiersz i decyzja należny do Ciebie.
Pozdrawiam

[gabriel12345]

i co raz bardziej pocięty aż zrobi się miniaturka

[elafel]

Coraz - to raczej razem. Gabrielu - nie ilość ważna. Uwierz mi. Kiedyś też myślałam, że trzeba napisać długi wiersz, żeby wyrazić wszystko co się założyło, ale nic zbędniejszego. Dzisiaj wiem, że nie ilość, a wartość. Bywa, że miniatura ma bardzo wiele treści.

[tcz]

i co raz bardziej pocięty aż zrobi się miniaturka

Lepsza dobra miniatura,
niż przydługi wiersz - chałtura.

[echo]

Począwszy od tytułu, gdzie wyczytałeś, że "Z wielkopolski" pisze się małą literą?

To prawie* jest tym, co odróżnia opowiadanie od wiersza.

"ale jej pocałunek był lepszy niż chmiel" - no chyba, ponieważ chmiel ma posmak goryczki. Równanie piwa z chmielem też jest nadużyciem. Udział chmielu w piwie, to tylko ułamek procenta, dodaje się go dla przełamania słodkiego smaku słodu jęczmiennego.

[Dany]

Z przykrością przenoszę do Archiwum wersji roboczych. Utwór tam poczeka na poprawę.
Nawet tytuł napisany jest z błędem ortograficznym.