U podstaw wychowania

[KaJa]

Okruchy wskazówek
spadają pośród lat
mijających jak
pstryknięcie palcami

Ciernie życia
poczętego z siewu ziarna
czerstwieją w chlebie
marzeniem wyblakłym

Przyziemne dążenia
kradną sen z powiek
resztkami oddechu
ukrytego w Zdrowaśce

Ale jedno jest niezmienne:
serca dziadków
które wybijają godziny
wedle uśmiechu wnuków

I choć skroń dawno już
wiatr oszronił
a dłonie przekwitły
w wiosennym ogrodzie
to dusza nadal młoda

I choć za progiem dojrzałości
po piętach depcze
cień skulony przy mogile
to jednak miłość
szkli się w oczach
a na ustach radość gości

Nestorzy rodu
opoką wychowania

[elafel]

Oczywiście dzisiaj dzień Babci, jutro Dzień Dziadka. Na pewno z każdego wiersza się ucieszą.

[Dany]

Okruchy wskazówek
spadają pośród lat
mijających jak
pstryknięcie palcami

- Faktycznie, czas szybko mija, dopiero byliśmy młodzi, pełni nadziei i marzeń, a już po piętach depcze cień skulony przy mogile

Ale jedno jest niezmienne:
serca dziadków
które wybijają godziny
wedle uśmiechu wnuków



Bardzo pięknie to opisałaś.
Witaj na Piszemy.

[KaJa]

Kochana Dany dziękuję za przyjęcie i za piękne miejsce dla osób kochających poezję.

[jaga]

ślicznie Kasiu

[KaJa]

Jadziu Bóg zapłać

[Autsajder1303]

Bardzo poetycko wyrażona myśl o przemijaniu.

[tcz]

Kochana Dany dziękuję za przyjęcie i za piękne miejsce dla osób kochających poezję.

Gratuluję wyboru.
Ładnym wierszem uczciłaś Dzień Dziadka.

Pozdrawiam.

[KaJa]

Dziękuję raz jeszcze

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do Poezji. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam