Sprawiedliwa wśród Narodów Świata*

[KaJa]

Kiedy wojna głód i strach
panoszą się po ziemi
w sercu niezłomnej budzi się nadzieja
na walkę o człowieka zamkniętego
w słoiku

Kiedy zło wypełza spod każdego kamienia
zimne pustostany chronią miłość
która między ułomnością a zaufaniem
dawała schronienie ludziom
skazanym na rzeź

Kiedy dym i popiół zgliszczy miast
przyćmiewają pełnię księżyca
cicha wiara w wolne jutro
płynie pod prąd by obronić
przyszłe pokolenia

Kiedy Sendlerowa uratowała życie
które jeszcze się nie zaczęło
miała dwie szanse – marną i żadną
wykorzystała obie
by wyboistą ścieżkę obojętności
usłać ofiarnością modlitwy serca

Dzięki niej żyją ci
których nazwiska przetrwały
w szklanych bunkrach

* Najwyższe izraelskie odznaczenie cywilne nadawane nie-Żydom, przyznawane przez Instytut Pamięci Męczenników i Bohaterów Holokaustu Jad Waszem w Jerozolimie

[bodek]

witaj, trudny wiersz.

chyba w szklanym bunkrze?

[KaJa]

dzień dobry prawda już poprawiam literówkę i dziękuję

[Irys]

Mocny wiersz, dobrze, że o Niej piszesz, trzeba o takich ludziach pamiętać.

[grazyna]

oj, trudny temat, ale bardzo potrzebny:)

[Dany]

Zastanawiałam się, co to "szklany bunkier" i "człowiek zamknięty w słoiku", ale przeczytałam biografię tej "Sprawiedliwej" i wszystko rozumiem. Pięknie to wszystko opisałaś.

[Gelsomina]

„cicha wiara w wolne jutro
płynie pod prąd by obronić
przyszłe pokolenia"
Dzięki takim ludziom jak Irena Sendlerowa, Stanisława Leszczyńska i wielu, wielu innym, ta wiara zawsze będzie w nas żyła.

[jaga]

Trudny temat Kasiu poruszyłaś

[elafel]

miała dwie szanse – marną i żadną
wykorzystała obie

O takich ludziach trzeba mówić, pisać, jak najwięcej, żeby świat nigdy nie zapomniał. Bardzo dobry wiersz, wymowny w swej treści. Pięknie to opisałaś.

[KaJa]

Ślicznie dziękuję

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do Poezji. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.