Wiersz bez tytułu

[Owsianko]

...bo tyle mam w sobie do niewysłowienia
i tyle mi sensów chlupocze nonsensem
jakbym to wiedząc nie wiedział kim jestem
I tyle mam w sobie niewątpliwości
zażartych rozmów ze świtem do tyłu
że kiedy wklejam nieskuteczne słowa
w niezawodny krzyk
skrobiąc po piętach byty z niebytami
ścigam iluzję własnego ogona
widoki raju wpadające w myśl

[elafel]

Poszukaj to co masz w sobie do wysłowienia, tak jak zrobiłeś pisząc ten wiersz. Myśli trzeba z siebie wyrzucać, nie trzymać aż do zapomnienia.
A co do tytułu, też mam zawsze z tym problem.
Pozdrawiam.

[ag]

Podoba mi się:)

[Dany]

Myślę, że Autor w tym wierszu opisuje bezsilność na otaczającą go rzeczywistość i bezsens, jakim wydaje się to jego pisanie.
Ładnie piszesz Marku (nie tylko prozę).

[Wojciech M]

Podoba mi się, zostawiasz każdemu możliwość własnej interpretacji.

[jaga]

miłe zaskoczenie, nigdy nie czytałam Twoich wiersz
zawsze prozę - podoba mi się

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam