O przedświątecznym myciu okien

[Zdzisław]

Za pasem święta. Żona marudzi,
bym się przy oknach trochę natrudził.
Taka tradycja – mieć szyby czyste

na czas świąteczny, to oczywiste.
„Dzisiaj nie pada, zawiń rękawy
i do roboty! Nie wyjdziesz z wprawy”.

Chęci nie miałem. „Jak dać drapaka?”,
lecz gdy wspomniałem, że „za dzieciaka”
na święta parkiet się wiórkowało…

„Wtedy to trudu było niemało!”,
więc dla świętego w domu spokoju…
„Uszy po sobie. Ruszam do boju!”.
…
Już okna czyste. Zmyte porządnie,
choć straty były – schlapałem spodnie.
Szyby lśnią pięknie, słońce w zenicie

aż mnie oślepia. Zwężam źrenice…
lecz Sol to zdrajca! – Kurz na podłodze
ujawnił oczom. Zmartwił mnie srodze,

gdyż, aby spokój wciąż w domu gościł,
znów słucham żony: „Umyj w całości”.
Łapię odkurzacz. Mopem poprawiam,

by żaden pyłek kurzu nie nawiał.
W myśli się cieszę: „Wreszcie! Skończone!”.
W dzień zadowolić też można żonę.

Nagle… zagrzmiało, aż przeszły dreszcze –
wichura z piachem, lunęło deszczem.
Pośpiech przy oknach się nie opłacał,

na marne poszła cała ma praca.
…aż mnie zdradliwa myśl umęczyła:
„A mogłem palcem w bucie pokiwać.

Szyby na święta i tak znów brudne.
W nocy nie widać, tylko w południe.
Zresztą… przy stole będziemy siedzieć,

nie zaś przez okno pogodę śledzić.
By się wymigać, mogłem pokwękać,
a tak spamiętam – święta to męka”.

[tcz]

Zdzisław,
Jeszcze jedna, przedświąteczna okazja, aby wkroczyć na ścieżkę ku świętości.
Cytat z Twojego bożonarodzeniowego monologu (Żywoty świętych):
Okres przedświąteczny to czas, kiedy mężczyźni kroczą ścieżką ku świętości.

[Zdzisław]

...bo to i prawda, Tadeuszu, powtarzająca się co roku dwukrotnie w roku. Można ją przypominać jak mantrę...

[Dany]

Okna trzeba myć, nie ma zmiłuj



Sąsiadka z pierwszego piętra myje okna i klnie w żywe ognie.
- Sąsiadko, co tak wyzywacie? - zawołałam zaciekawiona.
- Dostał mój stary atak woreczka żółciowego i zabrali go do szpitala.
A mówiłam cholerze, żeby okna umył, to mówił, że zdąży!!

[tcz]

Dany,
Tak jak ja dwa lata temu, też na Święta Wielkanocne znalazłem się w szpitalu, czekając na operację usunęcia woreczka żółciowego.

[Zdzisław]

Dany, nie dziwię się wnerwieniu sąsiadki... jak tak mógł, chłop jeden, zaplanować atak woreczka akurat przed świątecznym myciem okien?! Nie mógł dopiero po świętach "se pójść do szpitala"?Wszystko zostawił na głowie swojej baby... "jednak te chopy to wredne som"!

[Zdzisław]

Tadeuszu - a świąteczne żarełko podali w szpitalu, czy byłeś na diecie? No i kieliszek wody ognistej dla lepszego trawienia...

[tcz]

Zdzisław,
Na diecie i to ścisłej, bezalkoholowej.
Post bezwzględny miałem nakazany.
Napisałem wtedy haiku, na pamiątkę duchowego doskonalenia się.
"Haiku wielkanocne - PISZEMY.PL - Portal literacki i edukacyjny" https://piszemy.pl/viewtopic.php?f=82&t=18844

[Dany]

Zdzisław, w rzeczy samej ( Gdyby się wziął za mycie, jak mu kobita kazała, toby zdążył.)
Tadeusz, to co opisałam, to polega na fakcie, ale kilka lat temu. Chłop ma nauczkę, i myje wcześniej, a nie na ostatnią chwilę, hi hi... , a swoją drogą, ma ten chłop za swoją babą ciężkie życie.

[Zdzisław]

Faktycznie byłeś wtedy "uduchowiony", Tadeuszu. Tym duchem się pożywiałeś, żadnym materialnym
----------------------------
Dany, nie wniosę zdania odrębnego co do charakterku tej sąsiadki

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu, tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam