nie będą wesołe

[grazyna]

dyktanda były w podstawówce
trzeba być sobą pomimo nacisków
w niej rozpaliła się iskra
nie potrafi opisać gaszenia ogniska

wyrzuca nieprzemyślany niepokój
coraz mniej dobrotliwych ludzi
egoiści pozamykani w kokonach
nie przekraczają progu wyobraźni

nostalgią przykrywa niechciane uwagi
utarczki spadają jak deszcz z kłębiastej chmury
dynamika jest wpisana w osobowość
tylko gdzieś w środku pękają łzy

[jaga]

nikt nie lubi robić pod dyktando
chyba że jest to dyktatura domowa, uciemiężona kobieta nie potrafi
wyzwolić się spod jarzma - trudny temat a jakże prawdziwy

[elafel]

No i jak tu nie pisać smutnych wierszy. Jednak jest wyobraźnia i używając ją, warto zostawić smutek dla innych. Pisz wesołe Grażynko. Pozdrawiam cieplutko

[grazyna]

Eluniu dziękuję, jakbym słyszała moją siostrę, ona też mi mówi, a ja się buntuję, piszę co mi w środku gdzieś siedzi:):)

dziękuję serdecznie za komentarz:)
Jadzi dziękuję serdecznie za komentarz:)

[Gelsomina]

Nie muszą być wesołe. Muszą nieść przekaz i zagrać na emocjach. Każdy pisze, co mu w duszy gra.
Pozdrawiam

[Autsajder1303]

Ładny wiersz, chociaż nie umiem jakoś skojarzyć tego pękania łez na końcu. Chyba mam zbyt krótką wyobraźnię;) pozdrawiam

[grazyna]

dziękuję serdecznie za komentarze:)

[Dany]

tylko gdzieś w środku pękają łzy

Łzy, to krople, które spływają nam po policzkach, a tu, u podmiotu lirycznego, zanim wypłyną, pękają, rozpryskując się, więc nie ma peelka nawet czym płakać.
Bardzo ładny wiersz.