Co czyni ciebie martwym?

[Memento_Nocturne]

Co czyni ciebie martwym?

Co czyni ciebie martwym? Skoro nierozłącznie od miesięcy władasz moimi myślami, co w skutku daje ci panowanie nad moimi działaniami czy emocjami, odbierając mi moją autonomię, moją niezależność – na początku odebrałeś swoje życie, a teraz próbujesz odebrać życie mi? Nie oszukujmy się, jesteś przy mnie bliżej niż kiedykolwiek wcześniej, obcy. Twoje ciało fizyczne i twoja tożsamość może i są nieżywe – ale wspomnienia, niespełnione obietnice, prawdę, którą przede mną skrywałeś czy pytania, na które nie uzyskam już odpowiedzi będą żywe, tak długo, jak żywa będę ja. Cząstka ciebie będzie egzystowała, dopóki ostatnia Ci bliska osoba przestanie istnieć – wtedy będziesz całkowicie martwym, zapomnianym.

[Dany]

Pisałaś do mnie, żeby skomentować Twój pierwszy wiersz, ale ja tu nie widzę wiersza, tylko kawałek prozy. Czy rozjechały się Tobie, podczas kopiowania wersy? Jeśli tak, to po prawej stronie, na górze, masz ołóweczek, możesz nim edytować utwór i poprawić.


Ukochany podmiotu lirycznego, chyba zmarł, ale dopóki żyje choć jedna bliska mu osoba, która będzie o nim pamiętała, tak długo będzie żył. Jak wszyscy odejdą, to zginie pamięć po nim, wtedy ostatecznie będzie martwy.

[elafel]

Trudno ten tekst nazwać wierszem. Według mnie jest to proza.
Można przerobić na wiersz, ale wymagałoby to cięcia.
Witam na portalu i pozdrawiam

[Gelsomina]

Witaj na portalu
Ci, których straciliśmy, a byli dla nas ważni, są z nami do końca życia. Można powiedzieć zatem, że żyją w nas, wywierają wpływ na nasze działania, myśli. I będzie tak aż do śmierci, jak w małżeńskiej przysiędze.
Tekst jest prosty w odbiorze, ale przywołuje wspomnienia, pobudza myśli do zatoczenia koła nad tym, co było i jest nadal.
Trochę jeszcze warto nad nim popracować, np., wyeliminować nadmiar zaimków osobowych. Od dawna piszesz? Co lubisz tworzyć bardziej - prozę czy wiersze?

[jaga]

natarczywe myśli i silne emocje - tak odbieram