Wiersz biały – typ wiersza, który charakteryzuje się brakiem rymów w klauzulach. Do poezji polskiej wprowadził go Jan Kochanowski przez fragment Odprawy posłów greckich. Popularny stał się w romantyzmie, wierszem białym pisali na przykład Juliusz Słowacki i Cyprian Kamil Norwid. W poezji współczesnej występuje bardzo często. Wiersze białe mogą być zarówno wiersze sylabiczne, sylabotoniczne, toniczne, jak i wolne, ponieważ między rymami a rytmiką nie występuje analogia. W wierszu białym może występować przerzutnia i średniówka.
Rozpoczynamy anonimowo konkurs - opowiadanie w temacie: "Zasłyszane opowieści"
W konkursie na najciekawsze drabble zwyciężył utwór "sierota" - Gelsomina
Zapraszamy do głosowania na Wiersz Miesiąca III/24
Wiersz biały
Moderator: Redakcja
Zawsze chciałem kochać się z mewami,
mieć dziób i wyostrzone skrzydła, w powietrznym natłoku
unikać deszczu.
Bo jeśli, jak mówią, zabiorą nas w częściach, jeśli zapłaczą,
a później wstyd,
cóż robić dalej, skąd szukać światła i łoju traw.
Autor: Dawid Jung
Co ma tonąć - nie zawiśnie.
Nie będę się tłumaczył.
Rozmowy ze stwórcą są dobre na kaca.