Tragedia to utwór dramatyczny, w którym ośrodkiem akcji jest nieprzezwyciężalny i kończący się nieuchronną klęską konflikt wybitnej jednostki z siłami wyższymi - losem, fatum, prawami historii, prawami moralnymi, prawami społecznymi itp. Konflikt ten określa się jako konflikt tragiczny, stanowi on występujący w większości tragedii model sytuacji człowieka, zarazem jako kategoria estetyczna tragizmu stanowiąc o estetycznej wymowie tragedii. Konflikt tragiczny stanowi przeciwieństwo dwóch racji równowartościowych - dlatego też mający dokonać między nimi wyboru musi ponieść klęskę, a jego działania kończą się katastrofą. (źródło: wikipedia )
1) Geneza tragedii.
Dramat starożytny wywodzi się ze świąt Dionizosa, boga urodzaju i wina. W miastach (wiosną) odprawiano Dionizje Wielkie, na wsiach (jesienią) Dionizje Małe. Wielkie dały początek tragedii, Małe komedii.
2) Budowa tragedii greckiej:
a) Prologos (prolog) może być monologiem lub dialogiem zapowiadającym temat.
b) Parodos- wejście chóru na scenę.
c) Epejsodion- kolejne wydarzenie.
d) Stasimon- komentarz chóru.
e) Eksodos- koniec.
3) Reguły obowiązujące w greckiej tragedii.
a) Zasada trzech jedności
- jedność miejsca (zdarzenia rozgrywają się w tym samym miejscu),
- jedność czasu (akcja dzieje się w ciągu 12 lub 24 godzin),
- jedność akcji (ukazanie tylko jednego wątku fabularnego).
b) Konflikt tragiczny.
Tragizm- sytuacja, w której bohater musi dokonać wyboru między dwiema równymi racjami. Każda podjęta decyzja będzie miała negatywne skutki.
Konflikt tragiczny jest istotą tragedii - bohater znajduje się pod presją dwóch równych racji i przegrywa i tak.