Noc woskowych figur

[Autsajder1303]

wykrzesał cię los
jak z iskier przez noc
więc trawisz swój tlen
zamknięty w pół dzień

i drżysz kiedy wiatr
zdmuchuje cię z lat
stopniały chce wić
zza zamkniętych drzwi

Ref: kiedy tańczysz ze swym cieniem
jak poezji czarnej splin
trwa to wspólne wypalenie
odpuszczanie sobie win

a dusza jak knot
wciąż kurczy się ot
tak niezłomna że
nie wabi jej śmierć

prowadzi cię blask
drogowskaz bez nazw
kto idzie jak dym
ulotni się w nim

Ref: polepiony z własnych przeżyć
będziesz od początku trwać
nawet jeśli w to nie wierzysz
każdy niedomknięty czas

jest ogniwem szans
na lot pośród gwiazd
tam z góry ten świat
ma jakby mniej wad

nim przedwieczny mrok
ugasi twój wzrok
nim zliże ze ścian
krew zeschniętych ran

Ref: opowiemy się bez słowa
za ognikiem idąc w cień
który między wiersze schowa
każdy nadchodzący dzień

i minie twój strach
że zgaśniesz w złych snach
odżegnanych klątw
nie rzuca się w głąb

tajemnic na stos
nie położył los
więc płoniesz w tym sam
przykuty do ścian

Ref: kiedy tańczysz ze swym cieniem
jak poezji czarnej splin
trwa to wspólne wypalenie
odpuszczanie sobie win

[jaga]

i jest piosenka
nie wiedziałam, że masz takie zdolności

[Dany]

Ref: kiedy tańczysz ze swym cieniem
jak poezji czarnej splin
trwa to wspólne wypalenie
odpuszczanie sobie win

Super ballada.

wykrzesił cię los

- myślę, że powinno być: "wykrzesał"

któr między wiersze schowa

- który*

[elafel]

Czyta się płynnie, słowa tańczą razem z czytającym.
Podobasia zostawiam

[Melibea]

Bardzo klimatycznie i z ciekawym przekazem.

tam z góry ten świat
ma jakby mniej wad

Ładnie ujęta w słowa refleksja.

[Autsajder1303]

Dziękuję Piszemki. Wasze uznanie przede wszystkim

[Dany]

Koniec miesiąca, wiersz przenoszę do Poezji. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.