Pięć kłosów

[Lailach]

A wiesz co jest najgorsze? Że to człowiek człowiekowi taki los zgotował. Bo żeby jakiś kosmita to bym rozumiała.
Nie na moją głowę to wszystko.

[Cristtimm]

Może klucz leży w słowach towarzysza Stalina:
Śmierć jednego człowieka to śmierć, a śmierć dwóch milionów to tylko statystyka.

Brrrrrrr

[Dany]

Pod takim tekstem, nie wiem, co napisać. Chyba tylko pomilczeć, więc tak sobie siedzę, patrzę na ten ekran, łzy zamazują obraz, a ja milczę.
Dziękuję.

[Cristtimm]

Ja też dziękuję... za ten rozmazany ekran.

[Pola]

Temat bolesny, ale jest i nutka optymizmu. Miłość do rodziny, ojczyzny, to wielka sprawa, która pozwala zmierzyć się z tragizmem tamtych czasów.

Mam nadzieję, że dla ludobójców jest jakieś miejsce, gdzie muszą ponieść konsekwencje swoich czynów.

Gratuluję bardzo dobrego opowiadania.

Pozdrawiam...

[Cristtimm]

Dziękuję Polu.

i pozdrawiam bardzo serdecznie

[Dany]

Po konsultacjach, utwór ten zostaje przeniesiony na Górną Półkę.
Serdecznie gratuluję.

[elafel]

Serdecznie gratuluję

[Dany]

Opowiadanie to zajęło II miejsce w konkursie na najlepsza prozę II kwartału 2013 r.
Serdecznie gratuluję

[Z. Antolski]

Gratuluję

[Pola]

Moje, ulubione - "Pięć kłosów". Serdeczne gratulacje

[Cristtimm]

Dziękuję. Prawdziwie i serdecznie.

[Gelsomina]

Wstrząsający tekst. Nigdy nie przestaną mnie szokować okrucieństwa, jakich dopuszcza się jeden człowiek wobec drugiego.
Trzeba mieć talent, żeby w dość krótkim utworze zawrzeć tyle emocji i pozostawić z nimi czytelnika, i z nadzieją, że, mimo wszystko, to co dobre zwycięża.

[Zdzisław]

Przejmujący, do samego jestestwa, tekst. Do tego literacko napisany.

PS. Wiedziałem o stalinowskim, ludobójczym "prawie pięciu kłosów", ale tu jest ono pokazane nie z pozycji dokumentu, tylko ludzi, którzy to musieli przeżyć... a wielu nie przeżyło.
Straszne.
"Ludzie ludziom zgotowali ten los" - chociaż pierwsze słowo "ludzie"powinno być zastąpione słowem "otwory w ludzkiej postaci".