PISZEMY.PL - Portal literacki i edukacyjny

Pójdę za tobą, gdy drogę mi wskażesz.
Dokąd? Nie spytam wiedziony ufnością.
Bez sentymentu porzucę miraże
ziemskich obietnic, co w niebo się wznoszą.

Pewnie ostatni raz spojrzę przez ramię,
by zapamiętać znajome obrazy,
które po latach wspomnieniem się staną
miejsc bezimiennych i ludzi bez twarzy.

Weź mnie za rękę, bym nigdzie nie zbłądził,
kiedy w pochodzie podążę donikąd;
będzie dość czasu, by czyny osądzić –
czy pokutuję za grzech, czy niewinność?

Może to nie mieć żadnego znaczenia,
jaki jest powód przedwczesnej wędrówki,
który świadomość na pustkę zamieni,
będąc jak wicher, co szalał i ucichł.

Miejmy nadzieję, że nie na pustkę zostanie zamieniona nasza świadomość.
Choć teraz myślimy o tej wędrówce, jako o drodze donikąd, to chcemy być prowadzeni za rękę.
Przekaz do zamyślenia, do rozmowy, do zastanowienia. Jak to u Ciebie

Bardzo udany utwór. Nie ma się do czego przyczepić - przynajmniej ja nic nie widzę. A nawet jeśli, to widzieć bym nie chciał, bo ogromną przyjemnością jest czytać dobrą poezję. Wiersz zatrzymuje, każe rozmyślać, błądzić myślami po zakamarkach, których na co dzień raczej unikamy. Wrócę tu pewnie jeszcze nie raz

Jeżeli "wiedziony ufnością", to nie powinien się obawiać miejsca, będącego kresem jego wędrówki. Wiersz też mnie zatrzymał. :hmm:

Oj, Peel jest bardzo naiwny i ufny, a to czasem może zaszkodzić Bardzo fajne rymy, treść też niczego sobie

Romantycznie

Czy pustka nas czeka, czy raj? Któż to wie, ale nadzieję warto mieć, że nie pustka 😉

Ładny, zgrabny i niebanalny wiersz 🙂

Wiersz bardzo dobry, tylko jakoś smutno na serduchu, gdy się go czyta.

Poruszasz słowem, Echo, jak zawsze...

Dziękuję mili moi za tak hojne, słowne dary

bardzo dobry wiersz - podobasie*

Dziękuję jago* za czytanie z podobaniem

echo pisze:

Może to nie mieć żadnego znaczenia,
jaki jest powód przedwczesnej wędrówki,
który świadomość na pustkę zamieni,
będąc jak wicher, co szalał i ucichł.

Każdy chciałby jak najdłużej wędrować, ale w zdrowiu, bo w chorobie, to już nie bardzo.
Smutny wiersz o zbliżającej się do mety- wędrówce.
Koniec miesiąca, więc przenoszę poezję do Poezji. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.

Dziękuję

gratuluję:)

gratuluję

Utwór ten zdobył tytuł Wiersza Miesiąca X / 2019.
Serdecznie gratuluję

Gratki 🐿️

Gratulacje 👍😃

Serdeczne gratulacje.
Życzę udanego wieczoru.