pytania pod wiatr gdy szukam sensu słów o świcie

[elafel]

podobno sztormy budzą niepokój
a w tobie wciąż tyle melancholii
wraz z dźwiękami
które budzisz uderzeniem w klawiaturę
i niekoniecznie to jest fortepian

niepotrzebnie gonię sens słów
o uciekaniu przed jutrem
może po to by przekonać się
czy nadal stoisz za zakrętem
z przeznaczeniem na smyczy

mija kolejna jesień w wiosennych kolorach
z datowaniem pomiędzy początkiem
a tym co jeszcze dalekie
na dzisiaj

[lidiusza]

Elu, delikatnie, z nutą melancholii i refleksji...odpłynęłam z peelką...

[elafel]

No to jestem w szoku, bo myślałam, że nic nie wart. Dziękuję

[Antonella]

Ela, dobre i niebanalne 🙂

[elafel]

Dziękuję Antonello

[Morfeusz]

Cieszę się, że podzieliłaś się powyższym wierszem także tutaj. Przeczytałem ponownie z przyjemnością.

[Dany]

A gdzie Ty się tym wierszem dzieliłaś, że Morfeusz miał już możliwość go czytać?

[bodek]

miło było poczytać:)

[stokrotka]

Z przyjemnością przeczytałam
Bardzo refleksyjny wiersz
Pozdrawiam

[elafel]

Morfeuszu, Dany, Bodku, stokrotko - Pięknie dziękuję za pochylenie się nad tekstem. Miło mi

[Antonella]

O! 🤐 Ale się porobiło 😉

[Z. Antolski]

Strzeżcie się Morfeusza, bo to prawdomówna dusza :sweet:

[elafel]

Nigdzie nie bywam, ostatnio mam mało czasu. Wstawiłam ten wiersz na Facebooku i to cała tajemnica.

[Antonella]

Ela

[Gelsomina]

Bardzo melodyjny, pełen nostalgii wiersz:)

dotykasz jej wyskakując między dźwiękami
uderzeniem w klawiaturę
i niekoniecznie to jest fortepian

Przyznam, że ten fragment wybija mnie z czytania. Bohater dotyka swojej melancholii, wyskakując uderzeniem... :hmm:

a ja zupełnie niepotrzebnie
gonię sens słów

Może pozbyć się a ja albo chociaż a*, bo masz już je dwa razy? I napisać, że gonię słowa, ponieważ sens jest w tytule?
Pozdrawiam:) Wiesz, że to tylko takie moje zastanawianie.

[elafel]

Podumam, zmieniłam. Bardzo Ci dziękuję

[milo70]

lubię wskoczyć między Twoje słowa. oczywiście nie mogłem się powstrzymać i pozwoliłem sobie odkryć męski punkt widzenia. dziękuję

mówią: sztormy budzą niepokój.
a w tobie wciąż tyle melancholii.
wybrzmiewa między dźwiękami
dotknięta uderzeniem w klawiaturę.
czy mówimy tu o fortepianie?

niepotrzebnie gonię sens słów
o uciekaniu przed jutrem.
chyba tylko po to, by się przekonać,
czy nadal stoisz za zakrętem
z przeznaczeniem na smyczy.

oto mija nas kolejna jesień w wiosennych kolorach
mocno opięta datowaniem pomiędzy początkiem,
a tym co jeszcze dalekie.
i tyle na dziś.

[elafel]

Bardzo mi się podoba, ten Twój męski punkt widzenia. Z całości nie skorzystam, bo wtedy byłby Twój, ale z czegoś skorzystam.
To ja dziękuję, wrócił "stary" milo i to też mi się podoba.
Pozdrawiam

[Dany]

podobno sztormy budzą niepokój
a w tobie wciąż tyle melancholii
tyle jej między dźwiękami

• 2x "tyle", może coś zmienisz.

[elafel]

No podumam. Jak jest 2 razy to brzydko.
Dzięki siostra