.
Choć potrafisz zrozumieć wieloznaczne słowa,
będziesz bez wyobraźni jakby ślepiec błądził,
zanim przekaz poety zdołasz adoptować,
poszerzając, tym samym, myślom horyzonty.
Trudno się nie pochylić nad poezji wdziękiem,
malkontentów i krnąbrnych zauroczyć może;
nawet serce z kamienia spłonie czy rozmięknie
i nim się zorientujesz, zapnie ci obrożę.
Odczytując znaczenia, bacznie się przysłuchuj,
kiedy słowo za słowem zmierza wprost do puenty;
metafory łaskoczą jak motyle w brzuchu
i prowadzą cię prosto na bal wszystkich świętych.
Ile włożysz uczucia – wróci jak bumerang,
zwrot nakładów z procentem, więc się nie zarzekaj,
że nie będziesz świadomie kochał i umierał,
płynąc z nurtem myślami niczym wierna rzeka.
Nie o grzechu tu mowa, lecz o miękkich nogach,
co jak domy w posadach podczas burz się chwieją,
zgodnie z wiarą, że ciało jest świątynią Boga,
miłość zaś do poezji – dla ducha nadzieją.
.
