Echo (SKOŃCZONY)

[carceris.]

Zaczynamy znów. Powodzenia!

Aga Adamska, Utracone światy.

w podwójnym obliczu skrywamy tajemnice /Tigerowa/
patrzenie prosto w oczy wypełnia /elafel/
znajome pomiędzy nami /Naczelna/
osobowości zatrważają /tempeltuttle/

i tego nie zmieni nikt /milo70/
więc beznamiętnie odtwarzamy fragmenty /carceris./
całość zamyka w objęciach czasu stwórca /elafel/
oczami błądząc po naszych dłoniach /carceris./

czas jak stary rzeźbiarz przygarbiony nad bryłą /dorotea/
czego nie dotkniesz - umyka /milo70/
w kłębach kurzu uroiliśmy wielu /carceris./
blady świt tylu łez nie osuszy /dorotea/

[Tigerowa]

w podwójnym obliczu skrywamy tajemnice

[elafel]

patrzenie prosto w oczy wypełnia

Jako, że drugi wers postu elafel pasował bardziej do wcześniejszego, którego nie mogła jeszcze zobaczyć, pozwoliłam sobie edytować. carceris.

[Naczelna]

znajome pomiędzy nami

[tempeltuttle]

osobowości zatrważają

[milo70]

i tego nie zmieni nikt

[carceris.]

więc beznamiętnie odtwarzamy fragmenty

[elafel]

całość zamyka w objęciach czasu stwórca

(Przeniosłam wyraz "stwórca" wyżej, ponieważ dodajemy tylko po jednym wersie. carceris. )

[carceris.]

oczami błądząc po naszych dłoniach

[dorotea]

czas jak stary rzeźbiarz przygarbiony nad bryłą

[milo70]

czego nie dotkniesz -umyka

[carceris.]

w kłębach kurzu uroiliśmy wielu

[dorotea]

blady świt tylu łez nie osuszy

[carceris.]

I kolejny multipoetyczny utwór skończony! Oklaski dla wszystkich twórców.

Echo

w podwójnym obliczu skrywamy tajemnice /Tigerowa/
patrzenie prosto w oczy wypełnia /elafel/
znajome pomiędzy nami /Naczelna/
osobowości zatrważają /tempeltuttle/

i tego nie zmieni nikt /milo70/
więc beznamiętnie odtwarzamy fragmenty /carceris./
całość zamyka w objęciach czasu stwórca /elafel/
oczami błądząc po naszych dłoniach /carceris./

czas jak stary rzeźbiarz przygarbiony nad bryłą /dorotea/
czego nie dotkniesz - umyka /milo70/
w kłębach kurzu uroiliśmy wielu /carceris./
blady świt tylu łez nie osuszy /dorotea/