O konieczności poznania biografii

[Owsianko]

Dickens, znany z pisania o ukrzywdzonych dzieciach, w domowym zaciszu okazywał się dla nich tyranem. Rousseau, zwolennik wychowania poprzez naturę, w życiu prywatnym pędził życie perfekcyjnego niechluja.Gorki, wazeliniarz i wrażliwiec jednocześnie, na zawołanie lejący krokodyle łzy, podczas wizyty opisywanej przez Sołżenicyna, wysmażył (w jednym z GUŁagów) dziękczynną laurkę pod adresem oprawców. Inny artysta z tej samej oślej łączki, wszechstronny wariat o ksywie Stalin, do obecnej chwili jest wielbiony przez tłum.

A dlaczego?

Odpowiadam bez zwłoki: a dlatego, że niewielu znało jego prawdziwą fizjonomię, wielu natomiast przesiąkło oficjalną propagandą.

O czym świadczą te przykłady? O naszej niemożności oddzielenia twórcy od utworu. Wychwycenia różnicy pomiędzy tym, co tworzy na publiczny użytek, a tym, kim jest w domowych paputkach.

[Dany]

Poczytałam o Dickensie, znanym ogólnie, jako wielki moralista, a tymczasem miał liczne kochanki, a z tą ostatnią (18 letnią) pozostał do śmierci. O ileż łatwiej jest kochać 27 lat młodszą, piękną kobietę niż żonę, która nie miała sił na wznoszenie się na intelektualne i duchowe wyżyny, która urodziła mu 10 dzieci i była ciągle zmęczona. Miał też do niej pretensję, że tyle razy zaszła w ciążę, narażając go na wydatki związane z utrzymaniem tak licznej rodziny. Nie kochał jej już. Zażądał separacji z powodu niezgodności charakterów i postarał się o odebranie jej dzieci, czyniąc z niej niezrównoważoną osobę. Został przy niej tylko najstarszy syn. Dobrze, że chociaż w nim miała oparcie. Jak ojciec traktował te dzieci- nie wiem.
Z powyższego zapisu autora, wynika, że Dickens, znany z pisania o ukrzywdzonych dzieciach, w domowym zaciszu okazywał się dla nich tyranem
Łatwo uczyć innych moralności, gdy w domowym zaciszu...
Niestety istnieją ludzie o podwójnych twarzach. Myślę, że to są tzw. narcyzi, którzy tylko kochają siebie i robią tylko to, co jest dla nich wygodne. Tacy chyba nie mają w domu luster, bo inaczej, jak mogliby spojrzeć sobie w twarz.

[tcz]

Z reguły zapoznaję się z biografią autora czytanej książki. Bardzo ciekawe są powieści autobiograficzne, w których autor opisuje swoje własne, autentyczne wydarzenia. Na przykład, zafscynowała mnie powieść - "Pięć lat kacetu" Stanisława Grzesiuka, oparta na jego osobistych przeżyciach w obozach koncentracyjnych.

[elafel]

Fakt, niektóre życiorysy powalają swoją odmiennością od tego, co byśmy chcieli wiedzieć. Może lepiej nie znać ich prawdziwego oblicza. Osobiście, gdy czytam książkę, wiersz, albo oglądam obraz czy film, nie zastanawiam się jaki w życiu codziennym jest autor. Dowiadujemy się biografii autora i bardzo często ta wiadomość zmienia podejście do jego twórczości.

[Przemysław Piotrowicz]

W punkt.