I co z tymi postanowieniami?

[Tigerowa]

Moda na postanowienia noworoczne, stała się niemalże tradycją, która często okazuje się być niespełnionym snem, wyimaginowanymi marzeniami i obietnicami "o dupę potłuc". Mimo to, co roku, jak przystało na tradycjonalistów, powielamy tę samą listę wymagań do samych siebie, z nadzieją, że tym razem się uda. Często „zrzynamy” od znajomych ich cele, co najmniej, jakby to był egzamin życia, idąc tym samym bezmyślnie, na skróty. Podnosimy sobie poprzeczkę, tylko po to, by się z hukiem wyłożyć, i nie daj Boże jeszcze przed publiką. Takie postanowienia nie powinny być podejmowane na tzw. chybcika czy spontanie. Spontanicznie, to możemy zerwać kwiatka, z kwitnącej jabłoni i wręczyć dziewczynie na spacerze, czy wybrać się, na wycieczkę do Kazimierza Dolnego. A przecież te plany, w zasadzie mają odmienić nasze obecne życie lub je wzbogacić.

Wszystko mieści się w granicach rozsądku i własnych możliwości, bo nie ma nic złego w dążeniu do najlepszej wersji siebie, podnoszenia kwalifikacji, wartości, osiągania wytyczonych celów i ogólnego rozwoju.
Natomiast ból tkwi w pośpiechu, bo po co się zastanawiać, łapać chwilę wytchnienia i refleksji, jak można przepisać zeszłoroczną listę i voilà! Jednakże, skoro nie zrealizowaliśmy jej przez rok, a w skrajnych przypadkach przez kilka lat, to chyba coś tu nie gra?

I tak docieramy do własnych słabości, przez które jesteśmy, tu gdzie jesteśmy.
Wycofujemy się już na starcie, zwalając winę na brak czasu. Mimo że to nie jest prawdą, są rzeczy, z których da się zrezygnować, a nawet przydałoby się, dla wykorzystania tego czasu na samorealizację. To co nas wstrzymuje, to strach! Chcemy zmian, ale się ich boimy, stwarzamy podświadomą auto blokadę. Strach przed ośmieszeniem, przed porażką, hejtem etc. To częste obawy, wynikające nierzadko z wcześniejszych doświadczeń lub traum. Zwyczajnie brakuje nam odwagi. Oczywiście nie jest to zasadą, bo możemy być odważni, zdeterminowani i bardzo poważnie podchodzić do swoich planów, wtedy jesteśmy na wygranej pozycji. Abstrahując od tego, gdy jednak masz obawy, miło mieć wówczas wsparcie osób sprzyjających: rodzinę, przyjaciół. Gorzej, jak trafisz na tzw. prześmiewców, egocentryków, którzy kwestionują twój każdy pomysł, mimo że sami gówno osiągnęli. Podcinają skrzydła dla zasady, żebyś tylko nie był lepszy. Niestety nie zawsze da się uciec od toksycznych ludzi, szczególnie jak się ich ma w rodzinie. Wówczas najlepiej przyjąć zasadę, im mniej wiedzą, tym lepiej.

Warto ufać własnej intuicji, bo przecież nie wszystko musimy wiedzieć, tego zwyczajnie się nie da, czy umieć, bo nie jesteśmy fachowcami ze wszystkich dziedzin. Na przykład nie każdy ma predyspozycje, aby zostać super sportowcem. Wystarczą stare kontuzje, czy też inne przeszkody zdrowotne lub fizyczne abyśmy nie osiągnęli wymarzonej figury/sylwetki, albo sukcesów w sporcie.
Więc po co to wszystko? Na pokaz?

Otóż nie! Po to żyjemy, aby być spełnionymi i szczęśliwymi ludźmi. Trzeba znaleźć inną furtkę, aby jednak tym razem chociaż jakąś część, tego co zaplanujemy, zrealizować. Dobrze więc, jest podejmować postanowienia noworoczne, ale na spokojnie, niech będą przemyślane, ambitne, na miarę naszych możliwości. I nie chodzi o robienie analizy SWOT do każdego pomysłu, ani o rywalizacje – kto ma lepsze… tylko o danie sobie szansy, wygospodarowanie czasu i odwagę do realizacji. Drogą do sukcesu, jest więcej wiary w siebie, skupienie i konsekwencja.

[Wojciech M]

Już od dawna nie robię postanowień noworocznych, życie potrafi wszystkie w niwecz obrócić. Warto dążyć do tego żeby być szczęśliwym, ale cóż, jutro jest niewiadomą.
Miłego wieczoru.

[Tigerowa]

Wojciech M
Oczywiście, że jutro jest niewiadomą, tak jak "chcesz rozśmieszyć Pana Boga, opowiedz mu o swoich planach", tyle, że z takim podejściem, to tylko wykopać sobie dołek, kwiatki w łapę i czekać. Mało optymistyczne prawda? Wolę opcję - małymi kroczkami ale jednak do przodu. Nic na siłę, bo niektórych kłód nie przeskoczysz, ale warto szukać innej furtki.

Pozdrawiam serdecznie.

[Dany]

"I co z tymi postanowieniami" - nic!
Nigdy nie robiliśmy żadnych postanowień noworocznych. U nas w rodzinie to nie było praktykowane.

.

Często „zrzynamy” od znajomych ich cele, co najmniej jakby to był egzamin życia, idąc tym samym bezmyślnie, na skróty. Podnosimy sobie poprzeczkę, tylko po to by się z hukiem wyłożyć,

- przecinek przed "jakby"
- przecinek przed "by"

Jednakże skoro nie zrealizowaliśmy jej przez rok, a w skrajnych przypadkach przez kilka lat, to chyba coś tu nie gra?

- przecinek za "jednakże"

Mimo, że to nie jest prawdą, są rzeczy, z których da się zrezygnować, a nawet przydałoby się, dla wykorzystania tego czasu na samorealizację.

- wyjątkowo niepotrzebny przecinek przed "że" (przecinek stawiamy przed całym wyrazem: chyba że, dlatego że, dlatego iż)

Chcemy zmian ale się ich boimy, stwarzamy podświadomą auto blokadę.

- przecinek przed "ale" ( zawsze stawiamy przecinek przed "ale", chyba że "ale" jest użyte
w funkcji rzeczownika nieodmiennego. Czy ty zawsze musisz mieć jakieś ale?)

Abstrahując od tego, gdy jednak masz obawy, miło mieć wówczas wsparcie, osoby sprzyjające wokół: rodzinę, przyjaciół.

- Zapisałabym to inaczej:
Abstrahując od tego, gdy jednak masz obawy, miło mieć wówczas wsparcie osób sprzyjających: rodzinę, przyjaciół.

Gorzej jak trafisz na tzw. prześmiewców, egocentryków którzy kwestionują twój każdy pomysł, mimo że sami gówno osiągnęli.

- przecinek przed "jak"
- przecinek przed "którzy"

Warto ufać własnej intuicji, bo przecież nie wszystko musimy wiedzieć, tego zwyczajnie się nie da, czy umieć, bo nie jesteśmy fachowcami z wszystkich dziedzin.

- "ze wszystkich dziedzin"

Na przykład nie każdy ma predyspozycje aby zostać super sportowcem.

- przed "aby" przecinek

[elafel]

Nigdy nie robiłam postanowień noworocznych. Ja mam swoje postanowienia w różnych momentach, nawet dalekich od czasu nachodzącego Nowego Roku i staram się je zrealizować.
Znam takich ludzi, którzy składają postanowienia w Sylwestra jednego roku, a jak nie zrealizują, to postanawiają po raz kolejny i kolejny. Znam również osoby, które postanowili i zrealizowali. Dlatego uważam, że to każdego osobista sprawa.
Pozdrawiam

[tcz]

Może się pochwalimy naszymi postanowieniami noworocznymi.
Ja postanowiłem (za radą specjalistów od zdrowego trybu życia), że co dzień poświęcę na spacer przynajmniej pół godziny.
I co, już na starcie porażka, dwa dni przesiedziałem w domu.

[Tigerowa]

W moim otoczeniu jest dużo osób, które robią postanowienia noworoczne. Często wygląda to tak, jak zawarłam w tekście. Moje pierwsze postanowienia, były w wieku osiemnastu lat. W sylwestrową noc pisaliśmy na kartkach nasze plany, marzenia i wkładaliśmy za obraz. W sumie, to była fajna zabawa i sprawdzenie siebie. Dokładnie po roku, wyciągaliśmy kartki i czytaliśmy, czy udało się zrealizować nasze cele. Pamiętam, że za pierwszym razem poległam. Dzisiaj jak obserwuję innych, przypomina to bardziej "wyścig szczurów", niż fajną zabawę. Dłuższy czas nie robiłam postanowień, w tym roku do tego wróciłam, z większą powagą i zaangażowaniem. Czy będę konsekwentna? Czas pokaże. Trzymajcie kciuki.

Dany, ślicznie dziękuję za wskazówki, już poprawiłam tekst.

Bardzo dziękuję Wam za komentarze.

[Autsajder1303]

Postanowienia noworoczne, stały się niemalże tradycją, która często okazuje się być niespełnionym snem, wyimaginowanymi marzeniami i obietnicami "o dupę potłuc".

Wydaje mi się, że obecnie jest to raczej moda niż tradycja.

Spontanicznie, to możemy zerwać kwiatka, z kwitnącej jabłoni i wręczyć dziewczynie na spacerze, czy wybrać się, na wycieczkę do Kazimierza Dolnego.

haha, rozbawił mnie ten fragment. Wiem, mam dziwne poczucie humoru.

Wszystko mieści się w granicach rozsądku i własnych możliwości, bo nie ma nic złego w dążeniu do najlepszej wersji siebie, podnoszenia kwalifikacji, wartości, osiągania wytyczonych celów i ogólnego rozwoju.

Bardzo mądre podejście. Mam podobne zdanie.

Gorzej, jak trafisz na tzw. prześmiewców, egocentryków, którzy kwestionują twój każdy pomysł, mimo że sami gówno osiągnęli. Podcinają skrzydła dla zasady, żebyś tylko nie był lepszy. Niestety nie zawsze da się uciec od toksycznych ludzi, szczególnie jak się ich ma w rodzinie. Wówczas najlepiej przyjąć zasadę, im mniej wiedzą, tym lepiej.

ludzie potrafią zajść za skórę, często bez uzasadnionego powodu. Lepiej od ludzi uciekać, tak myślę. Przyjemny tekst. Pozdrawiam

[Tigerowa]

Autsajder
Tak, masz rację, to bardziej moda niż tradycja. Muszę to jakoś dopisać. Ale to już może jutro. Dziękuję za komentarz. Cieszę się, że trochę Cię mój tekst rozbawił.

Pozdrawiam serdecznie.

[bodek]

ja w tym roku postanowiłem nic nie postanawiać. ciekawie, pozdrawiam

[Tigerowa]

Ewidentnie nie trafiłam w grupę odbiorców. Hihihi

Dziękuję Bodek, pozdrawiam serdecznie.

[Gelsomina]

Już dawno niczego nie postanawiam na Nowy Rok. Mam tylko nadzieję, że nie będzie gorszy. Ale wspieram duchowo wszystkich postanawiaczy. Niech Wam się uda

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu, tam też można czytać, komentować, i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam