Nie szkoda róż gdy płonie las

[bodek]

Po roku pracy, Bogdan trafił znowu na Majdańską do Wojewódzkiego Ośrodka Szkolenia Pożarniczego. Spędził w tych koszarach następne trzy miesiące, tym razem na kursie podoficerskim. Wkuwał tam teorię, wylewał strumienie potu na ćwiczeniach. Rozwinięcia według scenariusza linii gaśniczych i zasilających na placu. Potem na wspinalni robili za małpy, a wszystko na czas, do perfekcji. Wyrwani ze snu, muszą wymieniać co jest w skrytkach każdego wozu bojowego. Mają tam własny rejon operacyjny, wyjeżdżają też jako odwód województwa do większych pożarów w Warszawskim. Pewnej nocy zaświeciła się choinka na tablicy, na zewnątrz minus dwadzieścia pięć, głośniki ryczą:
– Płonie Dworzec Gdański, wyjazd całego stanu bojowego – Dzwonią dzwony, zapalają się wszystkie światła w strażnicy.
Wskakuje w buty, podciąga szelki ze spodniami, zarzuca bluzę. Potem już tylko rura ześlizgu, w samochodzie włączają syreny i migacze. Dyżurny otwiera bramy i wyjeżdżają na miasto. Wszystko trwa niecałą minutę, kolumna samochodów z autokarem kierują się na Żoliborz. Łunę pożaru widać już na moście. Gdy dojeżdżają, widać tam jednostki z całego miasta. Dostają swój sektor działania, rozwijają linie gaśnicze, próbują znaleźć zasilenie wodne. Klapy hydrantów pod śniegiem i lodem. Po otwarciu i zamontowaniu armatury okazuje się, że i tak zamarznięte.
– Ciężkie wozy po wyczerpaniu wody, natychmiast do elektrociepłowni Siekierki po gorącą wodę. Pamiętajcie o dosypaniu soli – pada przez radio dyspozycja z SDŁ, którym przyjechali oficerowie z Komendy Stołecznej.
– Ludzie z odwodu niech wezmą wózki wężowe i rozwiną linię zasilającą z basenu Inflancka – wydano następną dyspozycję.
Zaczyna brakować im wody w zbiornikach, pękają węże i uszczelki w nasadach. Woda, która ich zalewa, natychmiast zamarza na mundurach. Walka trwa całą noc, w czasie krótkich przerw grzeją się w wozach. Jak na złość nadmuch z Debasto psuje się co chwilę. Są jak lodowi rycerze, sztywnieją na mrozie. Gdy po wszystkim lądują w koszarach, czeka na nich gorąca herbata i jedzenie. Łyk gorącego napoju i padają jak muchy. Dworzec Gdański zgaszony, na pogorzelisku zdeptane róże podgrzewane piecykami w kwiaciarni. Na lodowisku wokół zostały po nich popękane węże i zniszczone rękawice.
– No cóż! Nie szkoda róż gdy płonie dworzec – powiedział dowódca

[tcz]

W czasie gaszenia pożaru, strażakom było zimno.
Ciekawy, kolejny odcinek, z akcji straży pożarnej.
Pozdrawiam.

[bodek]

przy minus dwudziestu pięciu i polewaniu wodą bywa zimno

[elafel]

Jeszcze kilka odcinków i będę wszystko wiedziała o pracy strażaka.

[Magda]

lodowi rycerze, sztywnieją na mrozie.

Zostać strażakiem, to zawód dla rycerzy. Dobry tekst.

[bodek]

postaram się Eluniu przekazać ile się da

[bodek]

strażak to nie zawód, to powołanie

[Dany]

Po roku pracy Bogdan trafił znowu na Majdańską do Wojewódzkiego Ośrodka Szkolenia Pożarniczego

.
- Przecinek po "pracy"

Wkuwał tam teorię, potem strumienie potu na ćwiczeniach. Rozwinięcia według scenariusza linii gaśniczych i zasilających na placu. Potem na wspinalni robili za małpy, a wszystko na czas, do perfekcji.

- "potem strumienie potu", "Potem na wspinalni" - trochę dużo tych "potów".

Wyrwani ze snu muszą wymieniać co jest w skrytkach każdego wozu bojowego.

- przecinek przed "co"

Gdy dojeżdżają, widać tam jednostki z całego miasta. Dostają swój

- nie wiem, co dostają swój, do tego brak kropki, więc chyba brakuje tu fragmentu?

Zaczyna brakować im wody w zbiornikach, pękają węże i uszczelki w nasadach. Woda, która ich zalewa, natychmiast zamarza na naszych mundurach. Walka trwa całą noc, w czasie krótkich przerw grzeją się w wozach. Jak na złość nadmuch z Debasto psuje się co chwilę. Są jak lodowi rycerze, sztywnieją na mrozie. Gdy po wszystkim lądują w koszarach, czeka na nas gorąca herbata i jedzenie. Łyk gorącego napoju i padają jak muchy. Dworzec Gdański zgaszony, na pogorzelisku zdeptane róże podgrzewane piecykami w kwiaciarni. Na lodowisku wokół zostały po nas popękane węże i zniszczone rękawice.

- Zaczyna brakować, pękają węże, woda ich zalewa, - tu piszesz "ich" tzn. opisujesz, jakbyś stał z boku i obserwował, a później dodajesz już "zamarza na naszych mundurach", "gdy po wszystkim lądują w koszarach, czeka na nas..." Raz jest "my", raz "oni", musisz to ujednolicić.

[bodek]

dzięki Dany, poprawiłem

[lidiusza]

Wciągnęłam się w historię Bogdana, czekam na dalsze odcinki, szykuje się bardzo ciekawy cykl

[bodek]

Wciągnęłam się w historię Bogdana, czekam na dalsze odcinki, szykuje się bardzo ciekawy cykl

ta seria już zaczęła się kawałek temu, "origami pełne marzeń":)

pozdrawiam

[lidiusza]

nooo zobaczyłam właśnie dawno mnie tu nie było, więc nie zauważyłam wcześniej, teraz nadrabiając zaległości, trafiłam na wcześniejsze części cieszę się, że powstał taki cykl i fajny tytuł dałeś

[bodek]

zbieram tekst na dużą prozę, jest już 220 000 zzs. miło mi że zaciekawiło. jeszcze sporo pracy przede mną. postaram się napisać 10 arkuszy. pozdrawiam

[lidiusza]

To super, to już sporo tego powodzenia Bogdanie Pozdrawiam

[bodek]

pozdrawiam lidiusza

[elafel]

wydano następną dyspozycje.

Przyszłam poczytać raz jeszcze i znalazłam, że tu zabrakło ogonka
ale strażakom odwagi już nie.

[bodek]

dzięki Eluniu, pozdrawiam

[elafel]

– Ludzie z odwodu niech wezmą wózki wężowe i rozwiną linię zasilającą z basenu Inflancka – wydano następną dyspozycje.

Dzięki za pozdrowienia, ale nadal brakuje ogonka przy słowie "dyspozycje" bo skoro następną to "dyspozycję".
Również pozdrawiam

[bodek]

poprawiłem Eluniu

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do Prozy. Tam też można komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam