Evangeline Douglas (KP mojej postaci na PBFie)

[Z. Antolski]

Przeczytałem...

Bolesne i smutne. napisane z goryczą i ironią. I z Żalem do świata, wcale się nie dziwię.

czy będzie ciąg dalszy?

Pozdrawiam

[Z. Antolski]

Daj link do tej karczmy, bo znaleźć nie mogę.

[jaga]

ciekawe te urojenia gdzie fakt miesza się z fikcją
a może ona właśnie tak chciała, by prawdziwą historie zagłuszyła fikcja
masz wyobraźnię, a możne i nie, któż to wie

[antoniuk]

Brzmi mi to jak początek czegoś dłuższego. I na taką formę jest ok.

A co do braku matczynych uczuć do pierwszego dziecka. Cóż, czasem nie trawi się czegoś nawet przez skojarzenie przez podwójne dno, a co dopiero gwałt...
A że poślubiła gwałciciela? Obejrzyj film "Duchy Goi".


Jej charakter ukształtował się podczas dorastania dziewczyny w sierocińcu. - albo "j", albo "dziewczyny", oba to zbyt dużo.

Pozdrość.

[jaga]

Nie rozumiem tylko Twojego ostatniego zdania. To mam w końcu tę wyobraźnię czy nie?

- zgadnij
w swoim tekście również pisałaś dwuznacznie

[elafel]

Sierociniec, nie jest idealnym miejscem dla dziecka. Czasami jednak jedyne dobre wyjście z sytuacji. dziewczynka wiele tam przeżyła. Smutne opowiadanie. Początkowo rozwijało się na coś dłuższego, a nagle urwałaś.

[Antonella]

Matki? Czy ona na pewno zasługuje na to miano?

Zasługuje, lepiej oddać, niż poddać się aborcji. Tatusiowie nagminnie porzucają swoje dzieci i jeszcze alimentów nie płacą. Matce, gdy się przytrafi brak instynktu macierzyńskiego, to się ją strasznie potępia. Niesłuszne to i niesprawiedliwe.

Przeczytałam z zaciekawieniem

[Autsajder1303]

Matka mogła zrobić coś znacznie gorszego. Może nie była gotowa na dziecko i ze strachu przed tym, że sobie nie poradzi, oddała je do sierocińca? Ludzie różnie reagują. Myślę, że mimo wszystko, okazała serce.
Bardzo smutny tekst. Dużo w nim złych emocji. Pozdrawiam.

[Dany]

Matki? Czy ona na pewno zasługuje na to miano?

Jeśli dbała o siebie i ciążę, przez całe dziewięć miesięcy, to znaczy, że była dobrą matką. A co było przyczyną, że zrzekła się dziecka? Może szok poporodowy, a może nie miała warunków i możliwości na wychowanie?

Moi znajomi, starali się o dziecko poprzez adopcję i okazało się, że jakaś studentka, zaraz po porodzie, jeszcze w szpitalu, zrzekła się dziecka (dziewczynki). Znajomi natychmiast zgodzili się i sądownie dostali niemowlaka wraz z aktem urodzenia, na którym były ich dane i oni nadali imię dziewczynce.
Szkoda, że Twoja bohaterka nie została adoptowana.
Opowiadasz ze swadą i zaciekawiasz.

...klimat, który nie każdemu musi odpowiadać rozległ się donośny płacz.

- przecinek przed "rozległ" (w dopowiedzeniu, przecinki stawiamy z dwóch stron)

Jej charakter ukształtował się podczas dorastania dziewczyny w sierocińcu.

-Charakter dziewczyny kształtował się podczas dorastania w sierocińcu. (albo "jej", albo "dziewczyny")

Ona nadal pamiętała tę biel i ten błękit, które królowały nad wszystkimi innymi barwami panującymi w sali porodowej. Czuła tę woń charakterystyczną dla sal szpitalnych. Ale to wszystko co pamięta, na dodatek wspomnienia te w ciągu wielu lat pokrywa coraz większa ilość mgły, która przesłania to, co wiedziała. W efekcie świadomość ta była teraz naprawdę znikoma... o ile nie zniknęła na zawsze. Dobra, wygrałeś. To jest rzecz, której nie wiem.

- chyba za dużo w tych kilku zdaniach zaimków:
"tę biel", "ten błękit", "tę woń", "to wszystko", "przesłania to", "świadomość ta", "to jest"

Trudno powiedzieć, aczkolwiek faktem jest, że, po pierwsze, poślubiła, go, po drugie, wymyśliła bajeczkę, jakoby pierwsze dziecko jest synem tego człowieka, za którego wyszła

.
- niepotrzebny przecinek za "że"
- niepotrzebny przecinek przed "go"

A to kolejne dziecko? Spokojnie, moi drodzy - te było już tworem z nasienia mężczyzny, którego Evangeline poślubiła.

- "te było", poprawnie byłoby "to było", jednak zupełnie niepotrzebnie powtarzasz zaimek, samo "było" wystarczy.
Pamiętajmy, że forma rodzaju nijakiego zaimka wskazującego ma postać TO, a nie „te”. Poprawnie mówimy i piszemy: to dziecko, to maleństwo, to mieszkanie, to śniadanie, to życzenie (a nie: „te dziecko”, „te maleństwo”, „te mieszkanie”, „te śniadanie”, „te życzenie”),

[Dany]

Nie naniosłaś jeszcze poprawek.
Utwór nie poprawiony, po miesiącu zostanie przeniesiony do archiwum wersji roboczych.
/- propozycja na usunięcie zaimków:/
Ona nadal pamiętała biel i błękit, które królowały nad wszystkimi innymi barwami panującymi w sali porodowej. Czuła woń, charakterystyczną dla sal szpitalnych. Ale to wszystko co pamięta, na dodatek wspomnienia po wielu lat pokrywa coraz większa ilość mgły, która przesłania to, co wiedziała. W efekcie świadomość ta była teraz naprawdę znikoma... o ile nie zniknęła na zawsze.

[elafel]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam