Nauczka

[Tigerowa]

Znajoma znajomej, bo nie znam kobiety, pewnego zimowego dnia straciła swojego futrzanego pupila. Kotek był już leciwy, więc liczyła się z tą stratą. Jednak myślała, że może chociaż do wiosny dotrwa bidulek, to i kłopotu miałaby mniej. Toteż jak go zakopać w zimie i gdzie, skoro mieszkała w bloku? Posiadała jeszcze niewielki ogródek działkowy, trochę oddalony od domu. Tam przynajmniej była łopata. Jako że nie jest zmotoryzowana, pojechała na swoje RODOS, komunikacja miejską.

Niedawno kupiła swojemu synowi wymarzony komputer, i nie wyrzuciła po nim kartonu, tylko wsadziła na szafę. Z racji, że komputer był bardzo drogi, to uznała, że gdyby coś nie działało jak trzeba, to najlepiej oddać na reklamację w oryginalnym opakowaniu. Zawsze tak robiła z nowymi przedmiotami. Po jakimś czasie jednak wyrzucała kartony, bo w małym mieszkaniu miejsca mało. Ten na szczęście jeszcze był. Zdjęła z szafy pudełko, i włożyła do niego swojego kochanego kotka, okręconego w ulubiony kocyk oraz w worek foliowy. Wzięła karton pod pachę i poszła na przystanek tramwajowy.

W tramwaju usiadła na pojedynczych miejscach i postawiła karton tuż przy nodze, co jakiś czas sprawdzając, czy się nie przesunął podczas hamowania tramwaju. Była bardzo smutna, ale mimo to rozmyślała, czy zdoła wykopać jakikolwiek dołek, w tak zmarzniętej ziemi.
W sumie łopatę miała ostrą...

Po kilku przystankach wsiadła jakaś łobuzerka. Wydzierali się, śmiali i popychali nawzajem. Pomyślała, że może podsunie karton pod nogi, zanim go kopną. Spojrzała w dół, lecz pudełka nie było! Rozejrzała się nerwowo, ale nigdzie go nie dostrzegła! Zerwała się z siedzenia przerażona i wysiadła na najbliższym przystanku. W pierwszym momencie nie mogła dojść do siebie, bo właśnie straciła, po raz kolejny swojego pupila.
W końcu po chwili zrozumiała, że tym sposobem ma po kłopocie. A złodziej zamiast komputera - kota w worku.


(historia prawdziwa)

[Gelsomina]

Chciałabym zobaczyć minę tego złodzieja, gdy dobierze się do „zdobyczy"

[jaga]

ciekawa historia trochę smutna i trochę śmieszna
złodziej miał pecha a kobieta podwójną stratę

[Tigerowa]

Gelsomina
O, tak! Ja też! A jak sobie wyobraziłam, jego minę, to nie mogłam przestać się śmiać.

Jaga
To takie trochę szczęście w nieszczęściu. Podobno właścicielka kota, sama się z tego później śmiała.

[elafel]

Zdjęła szafy pudełko,

Uciekło "z", jak ten złodziej z kotem w pudełku. Gdy czytałam, myślałam, że zestresowana pani zapomni zabrać, a tu lepsze rozwiązanie. Dobra kara dla złodzieja.
Dziękuję za uśmiech.

[Tigerowa]

Dziękuję Elu, już dopisałam. Trochę wczoraj poprawiałam tekst a i tak przeoczyłam. Jeszcze pewnie będę go poprawiać.

Osobiście też uważam tę historię za śmieszną.

[elafel]

Początkowo uśmiechnęłam się,jednak potem pomyślałam, że biedny kotem z pewnością nie spocznie w odpowiednim miejscu i to jest smutne.

[Tigerowa]

Myślę, że kotusiowi to już wszystko jedno, właścicielce niekoniecznie. Niestety już nie miała na to wpływu. Za to dla złodzieja, nauczka przednia.

[Gelsomina]

A trzeba było kota włożyć w jakieś inne pudło, to akurat po komputerze . I proszę. Pogrzebu nie było.
Złodziej powinien się zdziwić, że coś za lekki ten karton jak na sprzęt, który ma skrywać, ale nie miał (miauuuu) czasu. Musiał kraść. Kot poświęcił się w imię nauczki

[Tigerowa]

W sumie nie wiem jaki to był kotek, może pulpaśny? To i więcej by ważył. Z drugiej strony jak już chwycił pudełko, to w emocjach nawet pewnie nie pomyślał o tym, czy ciężkie, czy lekkie. Ważna była szybka ucieczka, tak jak napisałaś. Dobrze mu tak, oj dobrze!

[Irys]

Oj! Przed wczoraj odeszla moja kotka i też miałem podobny problem, na szczęście w schronisku dla zwierząt za opłatą można było oddać martwego kota, była że mną przez 16 lat.

[Tigerowa]

Irys
U weterynarza też można za opłatą zostawić. Natomiast pani wolała sama w tradycyjny sposób pochować kotka.

Współczuję straty. Mam piętnastoletniego czarnego kotka. Miałam jeszcze rudzielca, ale odszedł za tęczowy most dwa lata temu. Ciężko mi było z tą stratą. Wspaniały koci przyjaciel. Od sierpnia mamy ragdolla pięciolatka, sąsiedzi chcieli się pozbyć. Tak to jest jak dziecko dostaje kota w prezencie, a potem nie ma komu się nim zajmować. Trochę wypełnia pustkę po tym rudym, ale to nie to samo. Każdy kot jest inny, mają podobne cechy, ale inne charaktery. Tęsknię bardzo za rudym.

[Tigerowa]

Widzę, że przywołałam moim tekstem, lawinę przykrych wspomnień o odejsciach naszych ukochanych pupili. Właśnie to jest najgorsze w posiadaniu zwierząt, że one szybko od nas odchodzą. Mój rudy Gucio miał prawie dwanaście lat. Mógł jeszcze pożyć, mógł...
Kocham zwierzęta, są wspaniałe.

[Dany]

Niewielu opiekunów wie, że zakopanie ciała pupila w ogrodzie, na działce, czy w lesie jest zakazane przez prawo i może skutkować nałożeniem mandatu za wykroczenie z art.162 kodeksu wykroczeń.
Też o tym nie wiedziałam.

Jednak myślała, że może chociaż do wiosny dotrwa bidulek, to i kłopotu miałaby mniej. Toteż jak go zakopać w zimie i gdzie, skoro mieszkała w bloku? Miała jeszcze niewielki ogródek działkowy, trochę oddalony od domu. Tam przynajmniej miała łopatę. Nie była zmotoryzowana, ale miała dobry dojazd komunikacją miejską do swojego RODOS.

- coś dużo "miała"

Była bardzo smutna, ale mimo to rozmyślała czy zdoła wykopać jakikolwiek dołek, w tak zmarzniętej ziemi.

- przecinek za "rozmyślała"

W końcu po chwili zrozumiała, że tym sposobem ma po kłopocie. A złodziej zamiast komputera, ma kota w worku.

- koło siebie 2x "ma"
W końcu, po chwili zrozumiała, że tym sposobem ma po kłopocie. A złodziej zamiast komputera - kota w worku.

[Tigerowa]

Dziękuję Danusiu za uwagi, poprawiłam trochę, ale jeszcze coś mi nie pasuje.

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu, tam też można czytać, komentować, i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam