Przyjaciel - opowiadanie.

[Pola]

Kazik, minął miesiąc od naniesionych przez Danusię poprawek, a Ty 'ani me, ani be, ani kukuryku" Mam przez to rozumieć, że nie zamierzasz poprawić interpunkcji?

Proszę o sensowną odpowiedź.

Pozdrawiam...

[Rafał Bardzki]

Polu, Kazik nie poprawia interpunkcji, bo uważa, że jest to związane z jego strefą wolności twórczej. Uszanujmy to.

[Pola]

Polu, Kazik nie poprawia interpunkcji, bo uważa, że jest to związane z jego strefą wolności twórczej. Uszanujmy to.

Rafałku, to jest Twój punkt widzenia. A kto uszanuje czytelnika?
Jednak poczekam na odpowiedź Króla prozy, naszego serwisu.

Pozdrawiam...

[Rafał Bardzki]

Myślę, że to już są relacje Kazika z jego czytelnikiem. Poza tym uszanować to nie znaczy automatycznie się zgadzać.

[Pola]

Rafał, o jakiej automatyce mówisz? Automatycznie, to ja mogę drzwi do garażu otworzyć.
Uszanujmy pracę moderatorki, czyli w tym przypadku - Danusi.
Nie wiedziałam, że Kazik ma osobistego "mecenasa".
Pozdrawiam...

[Rafał Bardzki]

Automatycznie wyraz jak każdy inny istnieje w słowniku. Wiecie bardzo dobrze, że Kazik nie poprawia interpunkcji, więc szanujcie własną pracę.

Ja ze swojej strony uważam dyskusję za zakończoną.

[Pola]

Szanując wolność twórczą Autora, opowiadanie przenoszę w stanie "dziewiczym".

[jaga]

A czy wiecie, że memu sąsiadowi wyskoczył pryszcz na samum koniuszku nosa? - metafora
która wiele mówi.
A tak na marginesie, tekst był pisany w 2012 roku. Co się zmieniło od tamtej pory?
Sporo, a przede wszystkim dyskusja pod tekstem.
Obecnie brakuje nam wymiany zdań pod napisanym tekstem. Rzadko pojawia się konkretny komentarz pod wierszem, a co dopiero pod prozą. Kazimierz pisał dość charakterystyczne teksty, niby taki chaos, a jednak jest coś w nich co przykuwa uwagę czytelnika i nie pozwala zostawić tekstu bez notki.

[Gelsomina]

Wzruszyłam się.