Reguły na wycieraczce

[Gelsomina]

UWAGA! PRZEKLEŃSTWA!

Wbili do głowy tabliczkę mnożenia i że hart, jeśli chodzi o ducha pisze się przez samo „h”, a jeśli chodzi o psa przez „ch”. Nie mam ani jednego ani drugiego. Kundel sprawia mniej problemów, choćby w pisowni, bo kóndel razi w oczy. Tak pisać po prostu nie można.
Wychodzę z nim, bo muszę. Chyłkiem, choć szybko nie wracam. Niech wybiega swoje otwarte „u” jak wolność, której też potrzebuję, ale takiej ograniczonej przez ściany mieszkania, nie więzienia. Dla niektórych jednak to synonimy. Niech będzie, że siedzę. Siedzę za powolne zabijanie własnego życia (szkoda, że kobiety nie znają przyszłości swoich poczętych, skrobałyby się wtedy na potęgę i nie zamartwiały: czy byłam dobrą matką? Moja wina, moja wina, a ojciec to chuj).
Gdyby nie kundel z otwartym „u” sąsiedzi już dawno skarżyliby się na fetor, a tak nie drażnię ich powonienia i zaspakajam swoje potrzeby, by sprostać jego. Ostatnio jest ze mną trochę lepiej, bo mniej widać. Niestety poznają po psie, nie po oczach, bo wbijam je w chodnik. Znam drogę na pamięć. W powrotnej wydłubuję spojrzenie z popękanego betonu – przecież muszę widzieć jak kundel przez „u” otwarte gania za własnym ogonem i śmieje się do mnie, nie czekając na odwzajemnienie. Ma w dupie, czy jestem w maseczce, czy nagi. Kurwa, czy to takie ważne, że nie mam hartu ducha, a mój pies to nie chart? Dla niektórych na pewno jestem dziwadłem, może nieudacznikiem, choć nie mówię o tym na prawo i lewo. Wyżalam się do wnętrza, które nigdy tego nie wyrzyguje – mdli, targa kiszkami, piecze zgagą, wywraca żołądek na drugą stronę i przyjmuje kolejne myśli, słowa, jaki to jestem do dupy, po co żyję, jeśli nie umiem. Jeśli ktoś czegoś nie potrafi, niech się za to nie bierze – słyszałem wielokrotnie. Nie posłuchałem. Kiedy kundel przez „u” otwarte zaskomlał pod moimi drzwiami, akurat wracałem z postanowieniem, że już dziś czas na śmierć. Przecież i tak już nie żyję. To umiem najlepiej. A tu, kurwa, leży na wycieraczce on przez „u” otwarte i gapi się jak na zwykłego człowieka. Pomyślałem, że przez tę maseczkę go zmyliłem albo zwiódł węch, bo właśnie wyszedłem spośród ludzi, zebrałem ich zapachy, przesiąkłem, choć trzymałem pierdolony dystans. I chuj! Przepadłem. Teraz jesteśmy we dwóch. Ja żyję dla niego, choć nie umiem, a on zlizuje ze mnie kolejne maski. Jeszcze nie dotarł do twarzy. Ile przed nami godzin, dni, lat? Oby jak najwięcej. Muszę przyznać, że dobrze mi z nim i gdyby nawet był chartem, nic by tego nie zmieniło. Dobrze mi z nim i z pandemią, bo trzyma innych na błogosławiony dystans. Wiem, jestem chujem nieważne przez jakie „h”, po prostu nim jestem. Mam jednak nadzieję, że kiedy w końcu ludzie odzyskają wolność, zrozumieją, że nie można lepić kogoś na swoje podobieństwo. I odpierdolą się od takich popaprańców jak ja, którzy od wieków trzymają dystans, a ze zwykłego człowieka mają tylko pierdolone ciało. Na razie, nadal zdziczały, daję się oswajać kundlowi przez „u” otwarte, i już nie wiem, kto tu naprawdę jest psem.

[ag]

Myślę, że jest wielu ludzi z takim poczuciem alienacji, wyobcowania, którzy trzymają świat na dystans. Dobrze, że ma tego psiaka, może okaże się lekarstwem:)

[Gelsomina]

Dziękuję AG Zgadzam się, że jest wielu takich ludzi.

[Gelsomina]

Gelsi, jestem zaskoczona. Co skłoniło Cię do napisania tak radykalnego tekstu?

Haniu, impuls, chwila, może życie obok, może film, książka, czyjeś spojrzenie, szczekanie psa... Lubię sobie poeksperymentować. Mam nadzieję, że nie pomyślisz o mnie przez pryzmat tego tekstu. Piszę różnie, wcielam się w przeróżne postacie, moje teksty nie są autobiograficzne. Jestem nudną, zwyczajną, szarą osobą, gdybym pisała o sobie, nikt by tego nie czytał. Buziaki

[elafel]

Jest tu osoba o poczuciu wyobcowania. Samoczynnie wycofuje się, izoluje od swojego otoczenia.

Dobrze mi z nim i z pandemią, bo trzyma innych na błogosławiony dystans. Wiem, jestem chujem nieważne przez jakie „h”, po prostu nim jestem. Mam jednak nadzieję, że kiedy w końcu ludzie odzyskają wolność, zrozumieją, że nie można lepić kogoś na swoje podobieństwo. I odpierdolą się od takich popaprańców jak ja, którzy od wieków trzymają dystans, a ze zwykłego człowieka mają tylko pierdolone ciało. Na razie, nadal zdziczały, daję się oswajać kundlowi przez „u” otwarte, i już nie wiem, kto tu naprawdę jest psem.

Chce się odciąć o ludzi, którzy potrafią swoją osobą, zwyczajnie zmęczyć. Lepiej trzymać się od nich z daleka i dla swojej bezpiecznej równowagi, zachować odpowiedni dystans.
Ciekawe opowiadanie, niby inne od tych, do których mnie przyzwyczaiłaś, ale ciągle na bardzo wysokim poziomie.

[jaga]

wybór bądź presja innych osób wpływa na wyobcowanie, wycofanie.
smutne to wszystko gdy człowiek jest stłamszony
tekst zatrzymał refleksyjnie

[Gelsomina]

Elu, Haniu, Jago, dziękuję Wam za komentarze, przeczytałam je z uwagą i każdy zapamiętam.
Haniu, zgadzam się, że pisanie jest przygodą, błogosławieństwem, a i czasem przekleństwem

[Dany]

Ty masz pomysły!
Tyle wulgaryzmów wrzuciłaś w krótkim opowiadaniu, że chyba wyładowałaś całe zło, które Cię dopadło. Jednak bohaterem zrobiłaś faceta, nie kobietę. Dlaczego, bo kobieta nie klnie, czy żeby postać nie kojarzono z Tobą? Gelsi, nawet, gdybyś pisała w imieniu kobiety, też bym nie pomyślała, że piszesz autobiografię, bo wiem, że stale wcielasz się w jakąś postać i dobrze przy tym się bawisz, a my, czytelnicy, przy tym korzystamy.
Było mi ogromnie przykro, jak wycofałaś się z Piszemy, ale nie usunęłam Cię całkowicie, bo liczyłam, że kiedyś znowu się zjawisz, no i na szczęście nie myliłam się.
Fajnie, że jesteś.

[Gelsomina]

Cześć, Dany
Jasne, że kobiety także przeklinają, ale jednak w tym tekście bardziej pasował mi mężczyzna. Przekleństwa często służą wyładowaniu emocji, a nie tylko jako przerywniki w mowie potocznej. Te ostatnie słyszymy wokół siebie - na ulicy, w tramwaju, na placach zabaw, w parku itp. - i one rażą uszy. Można czasem przekląć, czy to ze złości, czy z bezradności, a nie być przy tym wulgarnym.

,,Czym się różni wulgaryzm od przekleństwa?

Przekleństwo to obelżywe określenie, używane w celu ukazania negatywnego stosunku do kogoś lub czegoś, obrazujące napięcie emocjonalne, zaś wulgaryzm to zwrot lub wyrażenie powszechnie uznawane za nieprzyzwoite, będące dosadnym określeniem zjawiska lub sytuacji, które można zastąpić innym, neutralnym.

Wulgaryzmy i przekleństwa mogą pełnić różne funkcje, np. wyrażać złość, gniew, dezaprobatę lub groźbę".

Chyba powinnam zmienić ostrzeżenie nad tekstem z wulgaryzmów na przekleństwa. Tak zrobię.


Dziękuję za zrozumienie tekstu, dziękuję za to, że nie usunęłaś mnie całkowicie. Musiałam wtedy odejść, ale cieszę się, że znów dołączyłam do grona Piszemków

[Gelsomina]

,,Czasem człowiek musi, inaczej się udusi"

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam