Lody z Wiślicy

[Z. Antolski]

Rano, około dziewiątej godziny, w majową, ciepłą niedzielę, pod kościół w Pełczyskach przyjeżdżała jednokonna furmanka z Wiślicy. Siedziała na niej pani, a przed nią stały dwa metalowe zbiorniki, które były bańkami na mleko, obłożone po bokach kawałkami lodu. Furman zwany "Lipą", bo nazywał się Lipiński, dał koniowi obrok i powiedział, że idzie na wieś, rozejrzeć się, pogadać, pohandlować. A może chciał napić się wódki?
Podchodziłem nieśmiało do wozu, a w dłoni trzymałem dwuzłotówkę, podarowaną mi przez mamę. Podałem pani monetę, a ona nałożyła mi dwie porcje lodów: białą i różową.
Niebo było bezchmurne, wszystko wokół kwitło, ptaki szalały. Schodziłem spod kościelnej góry, szczęśliwy, w stronę Strugi, do Staszka Lumera albo Bogusia Zmarzłego, by pogadać, poplotkować o dziewczynach i pośmiać się razem.
Po kilku godzinach wracałem na obiad do domu. Furmanka z lodami była oblężona ludźmi, ale pani mnie zobaczyła kątem oka i pomachała mi dłonią. Sięgnąłem do kieszeni i poczułem drugą dwuzłotówkę, którą zostawiłem sobie na powrót.

[Dany]

Furman zwaną "Lipą", bo nazywał się Lipiński, dał koniowi obrok i powiedział, że idzie na wieś, rozejrzeć się, pogadać. pohandlować.

- zwany*
- za "pogadać"przecinek

Niebo było bezchmurne, schodziłem spod kościelnej góry, szczęśliwy, w stronę Strugi. Wszystko wokół kwitło, ptaki szalały. Do Staszka Lumera albo Bogusia Zmarzłego. Pogadać, poplotkować o dziewczynach i pośmiać się wesoło.

- tu coś brakuje:Wszystko wokół kwitło, ptaki szalały. Do Staszka Lumera... - co Do Staszka?
- wystarczy samo "pośmiać się"- bez "wesoło", bo czy można śmiać się na smutno?

Napisałabym to tak:
Niebo było bezchmurne, wszystko wokół kwitło, ptaki szalały. Schodziłem spod kościelnej góry, szczęśliwy, w stronę Strugi, do Staszka Lumera albo Bogusia Zmarzłego, by pogadać, poplotkować o dziewczynach i pośmiać się.

Furmanka z lodami była oblęzona ludźmi,

- oblężona*

[Z. Antolski]

Zrobione Szefowo.


So dałem "pośmiać się razem", bo chodziło mi o tę wspólnotę, a poza tym nienawidzę kończyć zdania na "się".

Dziękuję i pozdrawiam.

[Dany]

Ja nie widzę "grzechu" w pozostawieniu na końcu zdania "się" w prozie, najważniejsze żeby "się" było za czasownikiem. Natomiast w poezji też bym nie wstawiła "się" na końcu wersu. Ale, jak napisałeś: nienawidzę kończyć zdania na "się", to sprytnie dodałeś to "razem" i teraz jest dobrze.

[Z. Antolski]

bo ja jestem sprytny...

[elafel]

Pamiętam takie lody pomiędzy dwoma wafelkami. Chłodziły palce i gardło. Miały świetny śmietankowy smak. Te lubiłam najbardziej.
Ach te wspomnienia.

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu. Tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam

[tcz]

Furman zwaną "Lipą"

Popraw jeszcze literówkę - Furman zwany Lipą.
Bardzo lubię czytać Twoje wspomnieniowe teksty.
Pozdrawiam serdecznie.

[Dany]

Poprawiłam za Autora, bo Zdzisław nie ma już takiej możliwości.
Pozdrawiam