Dziś śniło mi się, że udusiłam czarnego kota

[Gelsomina]

Są takie sny, które uciekają z pamięci prawie w tym samym momencie, kiedy się budzimy. Pozostaje tylko wrażenie, że były piękne i dobre. Tak bardzo chcielibyśmy, żeby z nami zostały na dłużej, a tu... nic z tego.

Musi nam wystarczyć tylko to miłe wrażenie i nadzieja, że zapamiętamy następny - pełen radości, ciepła, po prostu błogi sen.

Zazwyczaj trudno nam się otrząsnąć z koszmaru. Próbujemy myśleć o czymś innym, ale on co rusz wraca, czai się i atakuje znienacka. Ta walka trwa raz dłużej, raz krócej, ale niestety nie zawsze kończy się naszym zwycięstwem. Są koszmary, od których nigdy nie uciekniemy.

Tej nocy udusiłam czarnego kota. Nie wiem, dlaczego to zrobiłam. Nie czułam złości. On się nie bronił. Zacisnęlam dłonie na jego delikatnej szyi i po chwili było po wszystkim. Jedno oko zwierzęcia pozostało otwarte - wielkie, błyszczące i piękne. Zamknęłam je, a z drugiego otarłam jakąś maź, która wypłynęła, gdy go dusiłam. Trzymając nieżywego już kota na rękach, nie czułam wyrzutów sumienia, ale smutek. Żadnych łez. Dużo smutku. Cisza. Przeżywałam żałobę po istocie, którą zabiłam.

Martwiłam się tym, co teraz zrobię z ciałem. Nie chciałam kota wrzucić do śmietnika czy gdziekolwiek indziej porzucić, chciałam go pochować. Otworzyłam drzwi i zobaczyłam padający śnieg, jego grube i wielkie płaty tworzyły zasłonę, przez którą nie mogłam się przebić wzrokiem. Zamknęłam oczy i zrobiłam krok, pragnąc, żeby za tą zasłoną nastąpiło zmartwychwstanie.
Niestety, obudziłam się z myślą, że popełniłam zbrodnię na niewinnej istocie. To uczucie jest ze mną cały dzień.
Zbliża się noc. Pada śnieg. Niedługo kolejne sny...

Kocham koty.

[elafel]

Zbliża się noc. Pada śnieg. Niedługo kolejne sny...

Kocham koty.

W następnym śnie, bohaterka utworu przytuli kotka, bo kocha koty.
Sny mają to do siebie, że się kończą zaraz po przebudzeniu. O tych miłych ciepło myślimy, a tych przykrych, staramy się jak najszybciej, zwyczajnie wyrzucić z pamięci.
Niektórzy twierdzą, że sny to odzwierciedlenie naszych myśli. Czy to jest prawda, nie wiem.
Ciekawy, dobrze poprowadzony tekst.

[jaga]

koszmarny sen, mam nadzieję że podobny się nie powtórzy
Również kocham koty

[Tigerowa]

A ja myślałam, że moje sny są porąbane. Udusić koteczka? Co za okrucieństwo! Też nie miało co Ci się przyśnić. Kociara jestem okropna, też kocham te sierściuchy, nawet mam dwa w domu. W tym jeden czarny. Jakbym miała taki sen, to chyba mój kocurek byłby drapany i głaskany cały dzień, z wyrzutów sumienia, że w ogóle mogło mi się przyśnić takie okropne coś. Hihihi.
I przy okazji przypomniało mi się coś jeszcze, ale później napisze teraz muszę lecieć.

Pozdrawiam z uśmiechem

[tcz]

To co nam się śni, należy traktować symbolicznie.
W senniku można wyczytać, że czarny kot "oznacza nadciągające trudności, niebezpieczeństwo, kłopoty". Uduszenie tego kota może oznaczać, że z tymi problemami, które Cię napotkają, sobie poradzisz.

[Gelsomina]

Zazwyczaj unikam osobistych tematów w tekstach, ale tym razem zrobiłam wyjątek. To był okropny sen i musiałam go przelać na papier, żeby częściowo chociaż pozbyć się go z głowy.
Elu, nie miałam takich morderczych myśli, chyba żeby podejść do tego symbolicznie, jak wspomniał Tadeusz, to chciałabym "urwać łeb Hydrze". Jago, też mam nadzieję, że ten koszmar nie wróci. Tigerowa, po przebudzeniu miałam ogromną ochotę przytulić jakiegoś zwierzaczka, ale niestety na razie żaden nie dzieli ze mną życia. Ale oczywiście pomyślałam o wszystkich tych, które już pożegnałam.
Dziękuję Wam, Piszemki, za słowa pod tekstem, za pocieszenie
Rzeczywiście, nie miało mi się, co przyśnić, tylko takie coś... brrrr

PS
Za kilka dni wstawię coś, co odczaruje te okropności

[Filidia]

Po takim śnie miałabym wyrzuty sumienia przez cały dzień... po każdym paskudnym koszmarze aż strach zasypiać.
Utwór trzymający w napięciu, z powracającym pytaniem... co Ci ten kot zrobił?
Pozdrawiam

[Gelsomina]

Filidia, żeby tylko przez dzień. Dziękuję za komentarz .
A to pytanie pozostanie bez odpowiedzi.

[grazyna]

czasami mamy takie niechciane sny, dzień przynosi ulgę:):) bardzo ładnie Gelsominko , chociaż sen nie hallo:):)

[Gelsomina]

Oj nie halo, Grażynko. Dziękuję

[Autsajder1303]

Podobno nasza podświadomość rozmawia do nas podczas snu. Bardzo dobrze to opisałaś Gelsi. Lubię koty, ale od kiedy poczytałem sobie o toksoplazmozie, mam do nich lekką awersję mówiąc delikatnie 🫣 Pozdrowienia Gel

[Gelsomina]

Dziękuję, Aut
Co do toksoplazmozy, to gdy kot nie jest wychodzący, nie spożywa surowego mięsa,, nie ma zagrożenia z jego strony.
Tak mi się wydaje.

[Dany]

Podobno sny są odzwierciedleniem myśli w ciągu dnia. Naczytałaś się okropności wypisywanych na "Dynię" i przyśnił Ci się ten koszmar.

Podobno sny bywają też prorocze. Mojej babci ciągle się śniło, że mówi do ludzi, a oni jej nie rozumieją. Opowiadała te sny z zapytaniem, co to może znaczyć. Później zrozumieliśmy te jej sny. Przez ostatnie swoje pięć lat życia była prawostronnie sparaliżowana, nie mówiła, tylko bełkotała i nic nie rozumieliśmy.
Ja też mam sny, że gdzieś idę i błądzę, i nie mogę trafić do domu. Chyba na starość (jakbym już nie była stara) będę miała sklerozę i będę musiała nosić na szyi kartkę z adresem i nazwiskiem.

[Gelsomina]

Danusiu, dziękuję bardzo za ciekawy komentarz. Te prorocze sny Twojej babci zmroziły mi krew w żyłach bardziej niż utwory na Dynię.
Co do starości... to uważam, że Ty, Danusiu, jesteś młoda, energiczna, pełna zapału i pomysłów, a wiek nie ma nic do tego. Nieraz młodsi czują się bardzo staro.

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do odpowiedniego działu, tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.

Pozdrawiam Autorkę i dziękuję za miłe słowa, co do mojego PESEL-u, to zaczynam o nim myśleć.
Nasza mama nie składała nam życzeń z okazji urodzin. Mówiła: - Jeszcze będziesz sobie odejmować.
Sama nie przyjmowała do świadomości swojego wieku. Jak umarł osiemdziesięciolatek, to mówiła, że szkoda, że umarł, przecież jeszcze był młody (sama wtedy miała prawie 94).

[tcz]

Wieczna młodość

Jedni są wiecznie młodzi,
Drudzy wiecznie starzy-
To kwestia charakteru,
A nie kalendarzy.

(Jan Sztaudynger)