Wierzę w ciebie

[gabriel12345]

cóż każdy reprezentuje co ma w sobie
gorsze lepsze zawsze coś jest
ciemne strony stają się białymi
poznając prawdę aż nieraz zapiecze

serca z kamienia również czasem zabolą
zatem nie równaj z kamieniami
przez które przepływa krew
ponieważ człowiek zmienić się może
nawet nie wiesz kiedy
z bestii w cielątko

dla mnie człowiek jest i będzie zagadką
inteligentna istota a tyle krzywd czyni
ale nie wrzucam do jednego worka
ja w ciebie wierzę dlatego w nim nie widzę cię

[echo]

Albo ma się wady, albo nie ma. Widziałeś lepszą wadę? Chyba że lepsza od gorszej, tylko jaka jest ta gorsza? Strasznie filozoficznie się zrobiło:)
Poważnie mówiąc, to co piszesz, to nie jest poezja. To raczej proza nieumiejętnie pisana zdaniami oznajmującymi, czasem rozkazującymi, podzielonymi na wersy i strofy.

serca z kamienia również czasem zabolą
zatem nie równaj z kamieniami
przez które przepływa krew
ponieważ człowiek zmienić się może
nawet nie wiesz kiedy
z bestii w cielątko

Choć wiem, co chciałeś powiedzieć, dla mnie to wypowiedzenie jest bez sensu. Dlaczego odbiorca wiersza ma nie równać z kamieniami, przez które przepływa krew? Jeśli są ukrwione, to pewnie unerwione i czują, zabolą jak napisałeś.
Przykro mi, ale nie nadążam za Twoim tokiem myślenia. Jestem jak cielątko w ramionach bestii, na dokładkę we mgle.

[tcz]

Poplątanie z pomieszaniem.

[elafel]

Chyba za wiele chcesz powiedzieć na raz. Trudno się wczytać, bo jak to echo zauważył, zbyt wiele filozofii. Ni to wiersz, ni to proza poetycka, jednego jestem pewna, tekst wymaga dopracowania.

[grazyna]

trzeba ten tekst przemyśleć i popracować na nim

[Dany]

To nie proza poetycka, ale można zaliczyć do białego wiersza.