Miotła - na pietruchę

[Rafał Bardzki]

Żyła sobie kiedyś zadra
nieopodal po sąsiedzku,
no i jak to każda łajza,
rozgościła się też w sercu.

Nie pamiętał nikt dlaczego
i kto wiedźmę pod dach wpuścił,
gdyż wspomnienia z czasem bledną,
lecz przy płocie trwał jad trupi.

Wtedy cud się zdarzył wielki,
kiedy panna szła po wodę,
nochal w szybę chłopak wkleił,
by podziwiać kształty szczodre.

I wymiotła dziewka zadrę
natychmiast, ba w jednej chwili,
gdyż po ślubie zwyczaj każe
sprzątać kąty gospodyni.

[elafel]

Super, kolejny tekst na Pietruchę. Fajny pomysł. Powodzenia życzę

[Dany]

Fajny morał
z tego wierszyka,
użyj miotły,
a problem znika.

Powodzenia w konkursie

[Rafał Bardzki]

Dany, Elu dziękuję za odwiedziny.

Nowa miotła, nowe porządki.

[elafel]

Przyszłam pod wiersz jeszcze raz, bo zapomniałam napisać.

rozgościała się też w sercu.

Nie powinno być "rozgościła".
Pozdrawiam

[Rafał Bardzki]

Dziękuję Elu

[komisarz]

Kiedy człowiek jest w robocie, miejsce zadry tylko w płocie.
Powodzenia Rafale w konkursie.

[Rafał Bardzki]

Dziękuję

[tcz]

Rzekła panna: - Zadrę zgubię,
jeśli tylko go poślubię.

Powodzenia w konkursie.

[jaga]

bardzo fajny wiersz na Pietruchę

[Antonella]

Zabawny i o to chodzi

[grazyna]

jak wesoło to wesoło, fajnie:)

[echo]

i tak perypetie miotły
przy ołtarzu się zaplotły

Powodzenia

[Rafał Bardzki]

Dziękuję za komentarze

[jaga]

gratuluję II miejsca

[Dany]

Utwór ten zdobył Srebrną Pietruchę. Srebro dopisuję do profilu, a wiersz przenoszę na Górną półkę RINGU.

Gratuluję

[elafel]

Serdecznie gratuluję, a nagrodzony utwór zamieszczam na stronie naszego klubu na Facebooku.
https://www.facebook.com/Serwis.literacko.edukacyjny
Można klikać polubienia

[Rafał Bardzki]

Jago, Dany, Elu dziękuję