O kwiecistej mowie

[tcz]

***

Miał raz poeta występ w Eliście,
czytał swe wiersze i klął soczyście.
Gdy słuchacz się obruszył,
że ludziom więdną uszy:
Lubię - wyjaśnił - mówić kwieciście.

[Dany]

- Lubię - wyjaśnił - mówić kwieciście.

• fajna puenta

[Autsajder1303]

Kwiatki bratki i stokrotki, tylko trochę zwiędnięte, ostrym słowem cięte Bo kto poecie zabroni?

[echo]

Jakby o mnie

że jemu więdną uszy,

W środku zdania używamy krótszej formy mu*.
Może np.że mu aż więdną uszy

że jemu więdną uszy,

• Lubię - wyjaśnił - mówić kwieciście.

że mu aż więdną uszy:
Lubię - wyjaśnił - mówić kwieciście.

Może tak będzie lepiej.

[tcz]

Dziękuję bardzo za komentarze, Piszemki.

Jakby o mnie

Pomyślałem, że tak możesz odebrać. Co prawda, Ty dopuszczasz możliwość użycia niecenzuralnych wyrazów, ale nie z takim entuzjazmem.
Poprawiłem ten zapis według Twojej propozycji.
Zastanawiałem się nad dwukropkiem i myślnikiem, przed "Lubię".
Dziękuję bardzo za uwagi. Pomogłeś.

[elafel]

Nie znam się na limerykowym pisaniu ale czytać umiem i to nawet pomiędzy wierszami.
Podobaś.

[tcz]

elafel,
Bardzo dziękuję za podobasia.

[Gelsomina]

Najważniejsze, żeby pewne przykre sytuacje, umieć przekuć w dowcip. Ty tak zrobiłeś i dobrze:)

[tcz]

Gelsomina,
Dziękuję za miły komentarz.
Cieszę się, że mnie odwiedziłaś.

[Antonella]

gdy nagadał się kwieciście
w te słowa do ludzi - czyście
już całkiem zgłupieli?
w łeb mnie, skoro klnę przy niedzieli 😁

[tcz]

Antonella,
Dzięki za odwiedziny i fraszkowy komentarz.

[Dany]

Koniec miesiąca, utwór przenoszę do Poezji, tam też można czytać, komentować i odpowiadać na komentarze.
Pozdrawiam autora