[Jan Gawarecki]

nie wygra flet barw wiosny bez marzeń i szelestu drzew
jest tylko glinianym sobą w powietrzu śpiewa słońce
pieści kwiaty które szeptem odmieniają zimową kołdrę
przez przypadki doskonałości w szok barw i dźwięków


pląsają słowa za kurtyną gestów zazdrosne o śmiech
krokusy odsłaniają światło dziś jeszcze nie otwieram okien
moja nieostrożność plugawi jest jak polityka gra rozpoczęta
teraz popatrz w moje oczy chociaż przez minutkę


bo nie chcę być dziś smutny wejrzyj tak do samej duszy
I uśmiechnij się bym znów uwierzył w spacery nad rzeką
i w świętojański kwiat




Copyright © by Jan Gawarecki

[Antonella]

Janie, pięknie, bardzo poetycko

[Dany]

bo nie chcę być dziś smutny wejrzyj tak do samej duszy
I uśmiechnij się bym znów uwierzył w spacery nad rzeką
i w świętojański kwiat


- Janku, nie bądź smutny, bo wspomnienia są jak żywe, uśmiechają się do Ciebie a Ty uśmiechnij się do wspomnień, bo to wszystko było, to wszystko zdarzyło się naprawdę; i spacery nad rzeką i znaleziony kwiat...

[Gelsomina]

Pozdrawiam Janie i też nie chcę być smutna

[EwaL]

Też nie chcę być smutna, ale taki czas, że jestem i nie wiem czy się to zmieni. Czy to możliwe, by się zmieniło?

Ciekawy wiersz. A Tobie radości życzę

[Jan Gawarecki]

Witaj Antonello.

[elafel]

Janie - Danusia dobrze prawi. Pogody ducha życzę, uśmiechu.
Ładny wiersz. Takiego dużego podobaisia zostawiam.

[Z. Antolski]

Czyta się płynnie i z zachwytem.
Pozdrawiam wiosennie

[echo]

Wszystko zależy, jakie wspomnienia przywołasz i dlaczego te smutne

[Jan Gawarecki]

Witam Cię pięknie, Elu.

[elafel]

Skoro autor nic nie zmienia, to uważam, że wiersz skończony. Przenoszę go do Poezji