w ramach okna

[tetu]

wszystko się mieści
jak pomiędzy twoim szeptem
a porami roku

wiosną
szerzej otwieram oczy
nieprzywykły do wyblakłej zieleni
w której przepadł cały natłok ciebie

z jakiegoś powodu skracasz czas
letnio-jesienne słońce rzuca półcień
i uczę się istnieć

po drugiej stronie zmarzniętego szkła
światło zdjęte z krzyża

[Morfeusz]

Pamiętam ten wiersz skądś. Cieszę się, że dołączyłaś do Piszemków.

[tetu]

No gdzieś tam krąży
Dzięki piękne Morfi

[Motysia]

Oryginalnie i subtelnie z nutą nostalgii
Witam wśród piszemków😀

[elafel]

Każda pora roku jest inna, w zależności od tego, w jaki sposób patrzymy przez nasze "okno".
Ciekawy wiersz. Podobasia zostawiam.

[lidiusza]

z jakiegoś powodu skracasz czas
letnio-jesienne słońce rzuca półcień
i uczę się istnieć

po drugiej stronie zmarzniętego szkła
światło zdjęte z krzyża

Te słowa na długo zostaną we mnie...z przyjemnością przeczytałam wiersz ponownie. Cieszę się, że zawitałaś do Piszemkow

[tetu]

Witam Motysiu:) Dzięki za ciepłe przyjęcie i słówko odnośnie wiersza:)

Elu, fenks za podobaśka:)

Dziękuję Lidiuszko;) pozdrawiam

[Gelsomina]

wiosną
szerzej otwieram oczy
nieprzywykły do wyblakłej zieleni
w której przepadł cały natłok ciebie

zatrzymałam się nad nieprzywykły* a nie nie przywykły*, chyba, że masz tu na myśli bohatera lirycznego, który jest nieprzywykły do zieleni?

[ Dodano: 2018-01-14, 12:43 ]
Tak. Przeczytałam kolejny raz i już wiem, że tak
Końcówka szczególnie przypadła mi do gustu

[echo]

Jakbym go znał na pamięć, a "światło zdjęte z krzyża" - rewelacja

[elafel]

Wiersz zasługuje na przenosiny.
Koniec miesiąca więc przenoszę do Poezji, tam też można czytać i komentować.

[tetu]

Dziękuję Elu pozdrawiam