poeta na ślubie

[BeNeK]

ślubuję ci miłość wierność
miliony wyznań jednolitych
powoli obierają zdania
z uczuć

recytowana
jak formułka modlitewna
a niby prosto z serca
przebija leniwość

ceremonia po osiągnięcie sacrum
dla Psyche pozostają resztki

w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego

[Autsajder1303]

Słowa są przereklamowane

[lidiusza]

,,ceremonia po osiągnięcie sacrum"

Tutaj coś mi zgrzyta, brzmi dość niezręcznie, niegramatycznie, ale być może się mylę

[Antonella]

Ceremonia i słowa nadają chwili wyjątkowości.

W Związku Radzieckim po wyeliminowaniu rytuału chrztu w cerkwii, podawano sobie dzieciaka z rąk do rąk ani uroczyste to było, ani sensu nie miało

[Dany]

Z wiersza wynika, że poeta był na ślubie i przyglądał się tej nudnej, jego zdaniem i bezsensownej ceremonii.
A ceremonia jest piękna i ma sens. Ślubowanie: miłość, wierność w zdrowiu i w chorobie i że nie opuszczę aż do śmierci- to formułka i przy cywilnym i przy kościelnym ślubie.
Jak ktoś nie chce składać takiego przyrzeczenia, jak nie chce całej tej ceremonialnej otoczki, może przecież żyć w konkubinacie (konkubina- bardzo głupio to brzmi), tak modnym ostatnio.
(Ja za trzy lata, będę obchodziła złote gody. )

[BeNeK]

Witajcie. Wiersz wywołał jakąś dyskusję, jakieś zastanowienie. I o to w nim chodziło. Cały cykl polega na zderzeniu marzycielskiego poety z prozą życia która nie zawsze jest urocza. W tym wierszu chodziło mi o to, że regułka którą wypowiada się na ślubie jest zawsze taka sama. Nie ma w tym indywidualności. Jasne. Każdy przeżywa tą przysięgę inaczej, ale uważam, że to podobnie jak z modlitwą. Jeśli powtarzamy coś co nauczyliśmy się na pamięć to chcieć albo nie chcieć mówimy ją machinalnie. Według mnie nie ma w tym takiej magii jak w wyznaniu miłości gdzie żadnej formułki nie ma i mówi się prosto z serca zapraszam do śledzenia dalszej części cyklu. Może poecie się uda gdzieś odnaleźć swoje miejsce na ziemi

[echo]

Wszystko zależy od indywidualnego podejścia i śmiem twierdzić, że ta oklepana formułka nadaje odświętnego charakteru przyrzeczenia, które niejeden facet przeżywa, szarpiąc się wewnętrznie, za to płeć piękna w oczach ma świetlaną przyszłość rajskiego ogrodu Podobno Boga mamy w sobie, zatem lepszego świadka nam nie trzeba.
O przeżywaniu mogą świadczyć rozliczne przykłady typu: "...i nie dopuszczę cię aż do śmieci"
I oczywiście regułek nie musimy uczyć się na pamięć, ponieważ, jak to w kościele bywa, wyrażamy wolną wolę, pieczołowicie powtarzając słowa prowadzącego ceremoniał, a później już tylko człowiek rozłącza, co Bóg złączył

[elafel]

Regułkę małżeńską, można wypowiedzieć bez emocji. Pewnie, że można. Uważam, że wszystko zależy od człowieka, a takich chyba jest mało. Jestem pewna, że jakieś emocje zawsze są.
Wiersz wywołał dyskusję. Wiersz przenoszę do odpowiedniego działu, tam też można czytać i komentować.