mężczyźni się nie uzewnętrzniają

[BeNeK]

nie stworzę kolejnego kiczowatego
obrazka o przemijaniu
nie siądę przy oknie
podczas deszczowej pogody
nie będę się wpatrywał
w rozpływający się dym z papierosa
obejdzie się bez listów pożegnalnych
i tych wszystkich ckliwych słów

odejdę po męsku
w ciszy
nic nikomu nie mówiąc
wezmę sznur i pójdę do lasu
zawiązując pętle poczekam
na świt zimowy i gałąź
która się nie zegnie pod ciężarem

[Antonella]

Ależ uzewnętrzniają, widziałam niejednego płaczącego mężczyznę i dobrze, nikomu nie służy wewnętrzne zasklepienie, mężczyźnie tym bardziej.

Pętla na szyi zrodzi niewyobrażalny ból u porzuconych. Kto kocha, nie krzywdzi.

Wiersz ciekawy

[BeNeK]

No tak. Ale typowy, steoretypowy facet to twardy macho, którego nic nie rusza. A prawda jest taka, że zdecydowana większość samobójstw to mężczyźni. Facet nie mówi, że chce się zabić tylko idzie i to robi. Kobieta dużo częściej szuka atencji, pomocy, rozmowy. Mężczyzna też tego szuka, ale boi się, że przez to stanie się mniej męski jeśli pokaże że sobie nie radzi. Dziękuję za czytanie i miłe słowa

[Antonella]

Benek, pomijając choroby psychiczne, samobójstwo to tchórzostwo.

Poza tym etos macho przeszedł do lamusa, dziś prawdziwi mężczyźni biorą urlop tacierzyński

[elafel]

Byłoby ciekawiej, gdyby było mniej "się".
Pozdrawiam autora.

[spirytysta]

Benek, pomijając choroby psychiczne, samobójstwo to tchórzostwo.

I tak, i nie. W wymiarze moralnym można to tak traktować - odwaga polegałaby na przezwyciężaniu problemów, względnie znoszeniu cierpliwym tego, co życie przenosi. Lecz w wymiarze biologicznym, czysto fizycznym, samobójstwo jest wielkim przełamaniem instynktu samozachowawczego i jako takie wyrazem odwagi niewątpliwie jest.

Jak widać, wiersz do przemyśleń skłania, aczkolwiek wg mnie autor za dużo treści odkrył i utwór bardziej się czyta jak prozę.

[Antonella]

W zdrowym ciele zdrowy duch i niezwyciężony instynkt przetrwania

Salwowanie się ucieczką usprawiedliwa tylko ciężka choroba albo straszna desperacja.

Podobnie ma się z ucieczką w nałogi, znieczulanie się jest bardzo przyjemne, tak samo jak nicnierobienie, a w życiu przyjemnie bywa, a nie jest.

Oczywiście to mój pogląd na sprawę i nie wszyscy muszą go podzielać. Ot co

[BeNeK]

Też mi się nie podobają te "się". Postaram je zniwelować jak przyjdzie mi pomysł jak to zrobić cieszę się, że wiersz wywołuje refleksje

[Kowalska]

Wiersz ciekawy, ale mężczyźni też mają prawo do uzewnętrznienia się. Widząc płaczącego faceta wiem, że czuje, przeżywa. A nie maczo bez duszy.
Wiersz daje dużo do myślenia. Czasami warto się wypłakać.

[Gelsomina]

nie stworzę kolejnego kiczowatego
obrazka o przemijaniu
nie siądę przy oknie
podczas deszczowej pogody
nie będę się wpatrywał
w rozpływający się dym z papierosa

Pierwsza część nieco wyliczankowa... nie będę nie siądę nie stworzę... coś bym pokombinowała A nie wystarczy po prostu wpatrywanie w dym bez rozpływającego się *?

odejdę po męsku
w ciszy
nic nikomu nie mówiąc
wezmę sznur i pójdę do lasu
zawiązując pętle poczekam
na świt zimowy i gałąź
która się nie zegnie pod ciężarem

Jeśli w ciszy to już chyba wiadomo że nic nikomu i tak dalej
Też uważam że prawdziwy mężczyzna potrafi przyznać się do słabości.
świt zimowy* zmieniłabym szyk.
I dwa imiesłowy do zastanowienia.

[echo]

Zdecydowanie ograniczyłbym zaimki zwrotne się* do jednego jeśli już.

W drugiej za bardzo podane na tacy: wezmę sznur, pójdę do lasu, zawiążę pętlę.

Jakoś bardziej pasuje mi ugnie* i tak bym zakończył:

na świt zimowy i gałąź
która się nie ugnie

[Dany]

Ja również uważam, że samobójstwo- to tchórzostwo, pozostawianie problemów innym.